فاطمه میرزائی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
حسین محققی - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مسیب یارمحمدی واصل - استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ا یران
افشین افضلی - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

هدف کلی این تحقیق ، بررسی رابطه خودانزجاری و حمایت اجتماعی ادراک شده در زلزله زدگان سرپل ذهاب می باشد. این پژوهش بر اساس هدف ، از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری پژوهش مذکور متشکل از جمعیت شهرستان سرپل ذهاب کرمانشاه ، که زلزله را تجربه کردند، بود که بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ تعداد ۸۵۳۴۲ نفر بودند که از این تعداد با استفاده ازفرمول کوکران و با ضر یب خطا ی ۵ درصد، ۳۸۲ نفر انتخاب شدند که با شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای،۱۹۱ زن و ۱۹۱ مرد بودند. ابزارهای پژوهش عبارت از مقیاس چندبعدی انزجار از خود کریرایز (۲۰۱۴)، و مقیاس حمایت اجتماعی ادارک شده زیمت (۱۹۸۸) است . داده ها با استفاده از SPSS۲۶ و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. یافت ه های پژوهش نشان داد که بین خودانزجاری و حمایت اجتماعی ادراک شده رابطه منفی معناداری با ضریب همبستگی ۷۰۴.۰- وجود دارد. همچنین میزان همبستگی پیرسون حمایت خانواده با خودانزجاری ۶۹۵.۰-، میزان همبستگی حمایت دوستان با خودانزجاری ۵۰۲.۰- و م یزان همبستگی حمایت افراد مهم با خودانزجار ی ۶۴۲.۰- است که نشان می دهد بعد حمایت اجتماعی ادراک شده بیشترین همبستگی منفی را با خودانزجاری دارد.

حمایت اجتماعی ادراک شده ، خودانزجاری، زلزله ، زلزله سرپل ذهاب