افزایش غلظت سایتوکاین های IL-۶ و IL-۱α و IL-۱β و کاهش غلظت TGF-β در شیار لثه و پلاسمای افراد واکسینه شده Covid-۱۹

مقدمه: بیماری های پریودنتال شامل یک سری پاسخ های التهابی مزمن بافت لثه می باشند که توسط میکروارگانیسم های پریودنتوپاتیک آغاز و از طریق تحریک سیستم ایمنی، موجبات آسیب بافت را فراهم می آورند. طوفان سیتوکین به دلیل یک پاسخ بیش التهابی حاد است که مسئول بیماری های بالینی در مجموعه ای از بیماری ها است، اما در COVID ۱۹، با پیش آگهی بدتر و افزایش مرگ و میر مرتبط است. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان بیان سایتوکاینهای التهابی IL-۱,IL۶ و سایتوکاین ضد التهابی TGF-b در افراد واکسینه شده با کووید ۱۹ و مقایسه آن با بیماران پریودونتیت واکسینه نشده بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد - شاهدی، روش نمونه گیری به صورت غیراحتمالی بود و نمونه ها از ۴۰ نفر که در دو گروه ۲۰ نفری (گروه اول با تزریق واکسن و گروه دوم بدون تزریق واکسن) تقسیم شدند. تکنیک الایزا جهت تعیین غلظت سایتوکاینها استفاده شد. آنالیز آماری با استفاده از آزمون repeated measurement انجام شد. در ضمن، میزان خطای قابل قبول در این تحقیق، کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.یافته ها:  نتایج این مطالعه افزایش غلظت سایتوکاین های IL-۱,IL-۶ در افراد واکسینه شده دارای مشکل پریودنتال نسبت به افراد غیر واکسینه شده (به ترتیب ۱۲ به ۱/۰ و سایتوکاین IL-۱ به نسبت ۴۰ به ۱۰) و کاهش غلظت سایتوکاین TGF-b در افراد واکسینه شده دارای بیماری پریودنتال نسبت به افراد غیر واکسینه شده ( به تسبت ۱۰ به ۱/۰) را نشان داد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان سایتوکاین های التهابی در افرادی که دچار بیماری پریودونتیت هستند و واکسن زده اند بیشتر از افراد بدون واکسن میباشد و میزان سایتوکاین ضد التهابی نتیجه بر عکسی را در این مطالعه نشان داد.

کلیدواژه ها:

کووید -۱۹ ، سایتوکاین ، پریودونتال