معیاری برای جایابی بهنیه تجهیزات حفاظتی و ظرفیت منابع در شبکه توزیع با حضور DG

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 113

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICCONF08_077

تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1401

چکیده مقاله:

سیستم های توزیع برق معمولا با استفاده از یک ساختار شعاعی با طرح های حفاظتی طراحی شده اند که عمدتابه ریکلوزرها؛ فیوزها و کلید های برق بستگی دارند .به منظور حفاظت سیستم های توزیع برق در برابر خطاهایموقت، ریکلوزرها در فیدرهای اصلی قرار می گیرند.این درحالی است که فیوزها برای حفاظت از سیستم دربرابر خطاهای دائمی در ابتدای جانبی ها و جانبی های فرعی قرار می گیرند. هماهنگی ریکلوزر- فیوز معمولابراساس قواعد صرفه جویی در فیوز انجام می شود. بانفوذ تولید پراکنده (DG)در سیستم های توزیع برق،ممکن است به علت سهم از پیش تعیین نشده DG ها در جریان های خطایی که باعث تغییر احتمالی خطاهایموقت به خطاهای دائمی می شوند . مسائل هماهنگی نادرست ریکلوزر- فیوز به وجود آیند.در این تحقیق یکرویکرد جدید برای مطالعه تاثیر نفوذ تولید پراکنده بر هماهنگی ریکلوزر - فیوز ارائه می کنیم. اصل این رویکردپراساس یک فرآیند ارزیابی با استفاده از یک روش طبقه بندی برای طبقه بندی حالت هماهنگی ریکلوزر فیوزدرشرایط خطا برای حفظ هماهنگی یا از بین بردن هماهنگی است. بدین ترتیب .اپراتور سیستم توزیع می تواندتصمیم مناسب را بگیرد. سپس، دوعمل مکمل در رویکرد پیشنهادی را به عنوان راه حلی برای کاهش تعدادمواردی که در آن هماهنگی از بین می رود، پیشنهاد می کنیم. اولین عمل، جستجو برای بهبرین موقعیت های DGاست. که چنین موقعیت هایی توسط تعداد کم مواردی که به عنوان از بین بردن هماهنگی طبقه بندی میشوند، مشخص می شوند. دومین عمل . تغییر تنظیم ریکلوزراست . به طریقی که مواردی که در آن هماهنگی ازبین می رود به حداقل برسد .یک رویکرد جدید ارائه شد وبه منظور ارزیابی تاثیر نفوذ ت)(آبر هماهنگی وسایلحفاظتی به کار برده شد . این رویکرد براساس دو مرحله عمده است:ارزیابی هماهنگی حفاظتی و بهبود هماهنگیحفاظتی، در مرحله ارزیابی هماهنگی حالت هماهنگی پس از وارد کردن DG، سیستم یا به عنوان حفظ هماهنگییا به عنوان از بین بردن هماهنگی طبقه بندی می شود .موارد متفاوتی به وسیله تغییر سطوح نفوذ DG و موقعیتها برای هر موقعیت ممکن خطا مورد مطالعه قرار گرفته است با به کار بردن این مرحله، بین مواردی تمایز قائلمی شویم که نیازمند عمل در برابر نفوذ DG هستند و مواردی که عملی نیاز نیست .مرحله بهبود هماهنگی براساس کاهش تعداد مواردی است که هماهنگی از بین می رود. این کار از طریق دو عمل مکمل انجام می شود: اولی جستجو برای بهترین موقعیت DG ، و دومی براساس تغییر تنظیم ریکلوزر . بکار بردن این دو عمل منجر به یک کاهش معنا دار در مواردی می شود که به عنوان از بین بردن هماهنگی طبقه بندی می شوند.

نویسندگان

محمود صدوقی

استادیار گروه مهندسی برق و کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فردوس

مهدی پاکدل

دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه مهندسی برق و کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فردوس