مزایای بکارگیری سامانه اطلاعات جغرافیایی در شناسایی و ثبت نقاط حادثه خیز

امروزه نیاز به حمل و نقل یکی از اساسی ترین نیازهای جوامعه مختلف بشری است . افزایش چشمگیر حجم سفرهای جادهای و ناکافی و غیراستاندارد بودن زیرساخت ها منجر به تنزل سطح ایمنی ترافیک شده است که سیاست گزاران، تصمیم گیران و مهندسان ترافیک را برای کنترل سطح ایمنی حمل و نقل وارد یک چالش اساسی کرده است . یکی از معیارهای اصلی و مهم ارزیابی وضعیت ایمنی ترافیک در شبکه های حمل و نقل جادهای مقوله تصادفات است که از یک طرف متاثر از عوامل گوناگونی است و از طرف دیگر بر عوامل مختلفی موثر است . در سالهای اخیر، موضوع نقاط حادثه خیز که شامل تعریف و شناسایی ، اولویت بندی و رفع عوامل جادهای و فیزیکی تاثیرگذار بر تصادفات است به عنوان یکی از راهکارهای ارتقاء و بهبود سطح ایمنی جاده ها مورد توجه کارشناسان و برنامه ریزان قرار گرفته است . در این راستا استفاده از امکانات، تجهیزات و ابزارهای به روز و اینترنت محور یکی از راهکارهای عمده کمک به ارتقای عملکرد فرآیند شناسایی و اصلاح نقاط حادثه خیز است . در این پژوهش با هدف معرفی یک راهکار دقیق ، سریع و جامع برای مسئله نقاط حادثه خیز جادهای به برجسته سازی و تبیین مزایا و قابلیت های سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) می پردازد. در این راستا با بهرهگیری از شیوه های مختلف علمی و پژوهشی ابتدا با استفاده از مطالعه کتابخانه ای از متون گذشته به ترسیم فضای مسئله می پردازد و سپس با بکارگیری روش آماری چندشاخصه با کمک راهحل روش ویکور قابلیت ها و مزایای (GIS) مربوط به شناسایی نقاط حادثه خیز را اولویت بندی می کند.

کلیدواژه ها:

نقاط حادثه خیز ، تصادفات ، GIS