بررسی وضعیت آلودگی هوای شهر مشهد درتعطیلات نوروز ۱۴۰۱

آلودگی هوا از مهم ‎ترین عواملی است که به طور مستقیم و غیرمستقیم بر سلامتی انسان و دیگر موجودات تاثیر می گذارد. الودگی هوا دارای دو منشاء طبیعی و انسان ساز است. در شهر مشهد دو نوع هواویز گردوغبار و شهری-صنعتی مشاهده شده ‎است. میزان آلودگی هوای شهر مشهد نسبتا بالا گزارش شده‎ است و هدف این پژوهش بررسی وضعیت میزان آلودگی شهر مشهد در ایام تعطیلات نوروز ۱۴۰۱ با استفاده از داده‎ های PM۱۰-PM۲.۵ و AOT-Alpha است. برای اندازه گیری مقادیر AOT و Alpha به مدت ۱۴ روز در دانشگاه فردوسی مشهد با دستگاه شیدسنج خورشیدی کالیتو نمونه برداری شد. برای اندازه گیری مقادیر آلودگی شهری-صنعتی (ذرات PM۱۰ و PM۲.۵) از ایستگاه خاقانی که نزدیکترین ایستگاه سنجش الودگی شهری به دانشگاه فردوسی مشهد بود، استفاده شد. طبق شاخص آلودگی هوا، مقادیر بالاتر از ۱۲۵ برای داده های PM(۱۰, ۲.۵) بیانگر هوای ناسالم است. براساس مقادیر PM روزهای اول، پنجم، ششم، نهم، دوازدهم و سیزدهم فروردین هوا ناسالم بود. طبق داده‎های شیدسنج کالیتو، از روز هشتم فروردین به بعد، هوا ناسالم و دارای هواویز شهری صنعتی بود. در نتیجه مسافرت‎ های تعطیلات نوروزی، خصوصا در بعضی روزها باعث افزایش آلودگی هوای شهر مشهد می گردد.

کلیدواژه ها:

هواویز ، کیفیت هوا ، ذرات معلق ، شیدسنج ، عمق نوری