اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در دوران پساکرونا

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در دوران پساکرونا بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی(پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان دختر دوره ابتدایی شهر یزد در سال ۱۴۰۰تشکیل دادند. بدین منظور ۲۸ نفر از دانش آموزان دوره ابتدایی، به صورت نمونه گیری دردسترس به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه ی عملکرد تحصیلی فام و تیلور بوده است. سپس به گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه درمان شناختی رفتاری ارائه شد و به گروه کنترل آموزشی داده نشد. پس از مداخله آزمایشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که بعد از درمان شناختی رفتاری، میانگین نمرات عملکرد تحصیلی دانش آموزان در پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنی داری بوده است. بنابراین درمان شناختی رفتاری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در دوران پساکرونا تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ، دوران پساکرونا