افتخار قاسم زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی گرایش تاریخ فرهنگ و تمدن ملل اسلامی، دانشکده علوم و تحقیقات اسلامی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
میثم سلیمانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی گرایش تاریخ فرهنگ و تمدن ملل اسلامی، دانشکده علوم و تحقیقات اسلامی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

دین داری یکی از عوامل موثر بر رفتار و نگرش انسان ها در جوامع گوناگون می باشد و از مفاهیمی است که پژوهشگران علوم اجتماعی و انسانی به آن بسیار توجه کرده اند و آن را عامل اساسی اجتماعی شدن و انسجام فکری و عملی می دانند. بنیان های استوار جهان بینی ما و در نتیجه ژرف یا سطحی بودنش در سال های کودکی، نوجوانی و جوانی شکل می گیرد. چنین دیدگاه های بعدها پیچیده تر، مفصل تر و کامل تر می شود ولی بنیانش تغییر نمی کند. شالوده ی یک جامعه ی سالم، با تعلیم و تربیت درست شکل می گیرد. با تعلیم و تربیت صحیح می توان جامعه ای بالنده و پویا و صالح ساخت و در این میان والدین، مدرسه، جامعه و دوستان نقشی سازنده، اساسی و تاثیرگذار بر گرایشات دینی کودکان، نوجوانان و جوانان دارند که مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با اتکا به منابع کتابخانه ای به چگونگی تاثیرگذاری این عوامل پرداخته است. والدین و مربیان پرورشی و تربیتی در مدارس تنها با ایمان و اعتقاد راسخ خود نسبت به مبدا آفرینش و شناخت و تهذیب نفس خویش و آشنایی لازم با روان و شخصیت فرزندان و شناخت اصول و مبانی تعلیم و تربیت اسلامی قادر هستند فعالیت های کودکان، نوجوانان و جوانان را در زمینه های احساسی، عاطفی، اخلاقی، آموزشی، دینی و همچنین روابط صحیح وی با همسالان و دیگر افراد اجتماع، رهبری و هدایت نمایند. آنان بدین وسیله می توانند برای تحقق بخشیدن به آرمان های متعالی تعلیم و تربیت اسلامی، در جهت سازندگی شخصیت کودکان، نوجوانان و جوانان که آینده سازان و سرمایه های عظیم و آینده ساز کشور اسلامی هستند، گامی به پیش نهند.

تعلیم و تربیت اسلامی، خانواده، مدرسه، جامعه، کودکان، نوجوانان، جوانان