تاثیر تدریس به شیوه سازنده گرایی بر سرزندگی تحصیلی: یک مطالعه نیمه آزمایشی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تدریس به شیوه سازنده گرایی بر سرزندگی تحصیلی انجام گرفت. طرح پژوهش کمی و روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه ی آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهرستان جویبار در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ و نمونه آماری دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی دبستان مرحوم نوایی شهرستان جویبار با جمعیت ۲۵ نفر تعیین شده است. روش نمونه گیری بر اساس شیوه انتخابی یا جایگزین، که یک گروه ۱۲ نفره از دانش آموزان به عنوان گروه آزمایش و گروه ۱۳ نفره دیگر از همان دانش آموزان به عنوان گروه گواه انتخاب گردیده است. در این پژوهش از کتاب مطالعات اجتماعی پایه ی ششم دبستان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ استفاده شده که در ۱۰ جلسه یک ساعته تدریس گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه سرزندگی تحصیلی چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱) بوده است. روایی و پایایی ابزارها به ترتیب ۰/۸۳ و ۰/۸۷ بدست آمده است. یافته های پژوهش نشان داد تدریس به شیوه سازنده گرایی بر سرزندگی تحصیلی (P≤ ۰/۰۵ و F=۶/۱۴) تاثیر معناداری گذاشته است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، سازنده گرایی ، سرزندگی تحصیلی