نقش شیوه های فرزندپروری در پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان نوجوان

پژوهش حاضر با هدف نقش شیوه های فرزندپروری در پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان نوجوان انجام گرفت. این پژوهش یک مطالعه توصیفی و همبستگی و از لحاظ هدف نیز کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره اول متوسط شهر میبد بود که با شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های سبک های فرزند پروری بامریند و بعد مسئولیت پذیری پرسشنامه روانشناختی کالیفرنیا (۱۹۸۷) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و با بهره گیری از نرم افزار SPSS۲۶ تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد بین سبک فرزندپروری مقدرانه و مسئولیت پذیری دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (۰۰۱/۰>P) همچنین بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه و سلطه گرانه با مسئولیت پذیری دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد (۰۰۱/۰>P). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد سبک فرزندپروری مقتدرانه، سبک فرزندپروری سلطه گرانه و سبک فرزندپروری سهل گیرانه سهم معناداری در پیش بینی اضطراب اجتماعی دانش آموزان دارند (۰/۰۱>P). همچنین فرزندپروری سلطه گرانه سهم بیشتری در پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان داشت. این یافته ها نقش شیوه های فرزندپروری در پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان را تائید می کند.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری ، مسئولیت پذیری ، دانش آموزان ، نوجوان