گزارش یک مورد سندرم نورلیپتیک بدخیم با تشخیص و درمان

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 182

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CCRMED04_132

تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1401

چکیده مقاله:

مقدمه : سندرم نورولیپتیک بدخیم ( NMS: Neuroleptic Malignant Syndrome) یکی از اختلالات نادر است که ایجاد اختلال در عملکرد اتونومیک یکی از ویژگی های اصلی این بیمار است. در اختلال عملکرد اتونومیک، اعصاب کنترل کننده عملکرد های غیر ارادی بدن دچار آسیب می شود و این اختلال اتونوم عملکرد قلب ، ریه ها، دستگاه گوارش و مثانه را تحت تاثیر قرار می هد. علائم و نشانه های بیماری شامل سفتی عضلات، هایپرترمی، تعریق، اشکال در بلع، ترمور، بی اختیاری ادرار، تغییر سطح هوشیاری، موتیسم، فشارخون بالا، تاکیکاردی، لوکوسیتوز، صدمات عضلانی( بالا بودن CPK) و کما است.برای تشخیص بیماری براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی( DSM-۵) جهت تشخیص سه مورد مصرف یک دارو ی مسدود کننده دوپامین، سفتی شدید عضلات و تب باید وجود داشته باشد. هم چنین براسا س DSM-۵ حداقل دو مورد از موارد زیر رخ داده باشد: لرزش، بی اختیاری ادرار، مشکل در بلع، تعریق بیش از حد، تغییر سطح هوشیاری، عدم توانایی صحبت کردن، لکوسیتوز، تاکیکاردی و فشار خون بالا. دستورات دارویی شامل آگونیست های دوپامین (بروموکریپتین)، شل کننده های عضلات (دانترولن)، بنزودیازپین ها (دیازپام، لورازپام) و فرایند های حمایتی است.معرفی بیمار: مددجو خانم ۳۰ساله با شکایت اصلی اسپاسم عضلات، تشنج، افت هوشیاری به بیمارستان مراجعه کرده است. مددجو سابقه مراجعه به متخصص نورولوژی در یک ماه گذشته به دلیل Insomnia و مصرف دارویی سیتالو پرام، آرپیپرازول، تیوریدازین، آلپروازولام و بایپریدین را داشته و قبل از بستری به دلیل حملات تشنجی آمپول تری فلوپرازین نیز دریافت کرده است. با توجه به شرایط بیمار به ICU منتقل شد. در روز های اول بستری در ICU بیمار تشنج تونیک کلونیک، فشار خون و ضربان قلب بالا، اسپاسم عضلات، تب و افت هو شیاری داشت. درمان های حمایتی جهت بیمار آغاز شد. با توجه به عدم بلع سوند معده فیکس شد و داروی برومو کریپتین، دانترولن و دارو های کاهنده فشار خون و ضربان قلب آغاز شد. در آزمایشات CSF( Clear ) و نرمال، Cpk= ۶۰۲، VBG= آلکالوز تنفسی در حال جبران و سایر آزمایشات قابل قبول می باشد. مشاوره عفونی جهت بیمار با توجه ادامه تب درخواست شد که طبق دستو.رات مشاوره عفونی کشت ادرار و خون ارسال شد که نتیجه منفی بود. پس از ۷ روز طول درمان بیمار هوشیار، با قدرت بلع مناسب با حال عمومی خوب به بخش نورولوژی منتقل شد . با توجه روند بهبود شرایط بیمار با ارجاع به روانپزشک و احتیاط در مصرف داروی های آنتی سایکوتیک با دستور دارویی دپاکین و بروموکریپتین مرخص گردید.

نویسندگان

نرگس سیفی

کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی، مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران

محمدحسین پاک نژاد

متخصص مغز و اعصاب، مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران

فاطمه رشیدی طاشکویی

کارشناسی پرستاری ، مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران

زهرا فرقانی

کارشناسی پرستاری ، مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران

شکیلا حشمدار

کارشناسی پرستاری ، مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران