دایسکشن وسیع آئورت در پاندمی کووید ۱۹- نکته ها و درس آموخته های یک گزارش مورد

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 240

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CCRMED04_121

تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1401

چکیده مقاله:

مقدمه : دایسکشن آئورت، یک بیماری کشنده است که می تواند به راحتی در شرایط یک اورژانس شلوغ و با علائم مبهم نادیده گرفته شود.هرچند به صورت تیپیک بیمار دچار دایسکشن آئورت با دردی شدید،ناگهانی و شکافنده در ناحیه قفسه سینه و پشت مراجعه می کند؛با این حال وجود علائم و شرح حال مبهم و مشابه سایر تشخیص های افتراقی اغلب ممکن است پزشک را از فکر کردن به این تشخیص مهم و حیاتی غافل کند. دایسکشن آئورت در حدود ۶۰ درصد موارد در مردان بالای ۶۵ سال رخ می دهد و بر اساس مکان به دو تیپ A (آئورت صعودی با یا بدون درگیری آئورت نزولی و تیپ B محدود به آئورت نزولی و دیستال به شریان ساب کلاوین) تقسیم می شود.هدف: در این مطالعه به معرفی بیمار دچار دایسکشن وسیع آئورت و تظاهرات غیر تیپیک در پاندمی کووید ۱۹ و لزوم توجه به موارد تهدید کننده حیات با علایم غیر تیپیک در اورژانس پرداخته شده است. معرفی بیمار : در اوج شلوغی و پاندمی کووید ۱۹ در کشور، آقای ۵۸ ساله ای توسط پرستار تریاژ به بخش حاد اورژانس معرفی شد مبنی بر اینکه بیمار با علائم دردهای شدید بدنی و احتمال کووید ۱۹ می باشد.در شرح حال اولیه، بیمار با سابقه فشار خون مزمن و شکایت از دردهای پراکنده در قفسه سینه، شکم و لگن و همچنین سردرد که در طی چند ساعت اخیر به اوج خود رسیده و بیمار را بی قرار کرده بود به نحوی که دایم تقاضای مسکن داشت.علائم حیاتی بیمار در حد نرمال بود. بلافاصله با توجه به شرح حال و جهت ارزیابی احتمال ایسکمی های قلبی حاد،نوار قلب گرفته شد که در حد نرمال بود. بیمار از تهوع مختصر شاکی بود. با توجه به یک نکته مهم در شرح حال که علائم از یکی دو ساعت قبل و به صورت ناگهانی به اوج خود رسیده ،فشارخون اندام فوقانی با تفاوت فاحش بیش از ۴ واحد و نبض های ضعیف سمت چپ بیمار در معاینه مشخص گردید.در همان حال بر بالین بیمار اکوی قلب اورژانسی انجام شد که با تایید اولیه دایسکشن آئورت در ناحیه قوس و آئورت صعودی در اکو بلافاصله ضمن ارجاع بیمار جهت انجام سی تی آنژیوگرافی اورژانس ،فراخوان جراح آنکال قلب صورت گرفت. سی تی آنژیوگرافی نشانگر دایسکشن وسیع بعداز خروجی شریان های کرونری در آئورت صعودی و نزولی ،دایسکشن در انشعاب عروق کاروتید در گردن و ادامه آن در عروق کلیوی و همچنین شریان های ایلیاک بود. دایسکشن در این ابعاد و وسعت تنها با تشخیص به موقع و جراحی سریع و اورژانسی بیمار منجر به نجات وی گردید. بیمار تا دو سال تحت فالوآپ قرار گرفته که خوشبختانه مشکلی نداشته و زنده می باشد.

نویسندگان

محمدجواد بهزادنیا

دانشیار گروه طب اورژانس ،دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران – ایران