علی محمدی - دانشجوی دکتری فقه خانواده

افراد مبتلا به اختلال هویت جنسی یا ناراضیان جنسی و یا ترانس سکشوال ها؛ کسانی هستند که از نظر فیزیکی هیچ گونه اختلال جنسیتی ندارند؛ اما از نظر هویتی و روانی حاضر به پذیرش جنسیت ظاهری خود نیستند. از این رو؛ این افراد به اعمالی مانند پوشیدن لباس و رفتار به سبک و شیوه جنس مخالف خود روی می آورند که نوعا این رفتار به هیچ وجه از سوی خانواده و جامعه مورد پذیرش واقع نمی شود؛ از طرفی در صورتی که اینگونه اشخاص؛ اقدام به ازدواج با جنس مخالف خود نمایند و طرف مقابل اطلاعی از اختلال هویت جنسی او نداشته باشد و بعد از عقد نکاح متوجه این وضعیت در شریک زندگی خود شود؛ اینجا این سوال به وجود می‎آید که همسر چنین شخصی آیا مجبور به ادامه‎ی زندگی با او می‎باشد یا امکان فسخ نکاح برای شخص فریب خورده وجود دارد. با وجود اینکه فقهای اسلامی در این باره اختلاف نظر دارند در مقاله حاضر؛ با استناد به قاعده لاضرر و قاعده تدلیس با توجه به شرط ارتکازی (که در این شرط؛ سلامت جسمی و روانی زوجین مفروض گرفته شده است)؛ اثبات می‎شود که شخص فریب خورده می‎تواند نسبت به فسخ نکاح اقدام نمایند.

هویت جنسی, اختلالات جنسی, امکان فسخ نکاح, قاعده لاضرر, قاعده تدلیس, شرط ارتکازی