اثربخشی زوج­ درمانی تلفیقی سیستمی- روان­پویشی- رفتاری بر سبک شنیداری زوجین ناسازگار مراجعه کننده به مراکز مشاوره

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی زوج درمانی تلفیقی سیستمی- روان پویشی- رفتاری بر سبک شنیداری زوجین ناسازگار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود. طرح پژوهش از نوع طرح آزمایشی تک موردی یا تک آزمودنی بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه زوج های ناسازگار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز در سال ۱۳۹۸ بودند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود که ۳ زوج دارای کیفیت زندگی زناشویی پایین انتخاب شدند و تحت مداخله زوج درمانی تلفیقی سیستمی- روان پویشی- رفتاری در ۱۲ جلسه ۵/۱ ساعت قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه های کیفیت ادراک شده ابعاد رابطه زناشویی (فلیچر و همکاران، ۲۰۰۰) و پرسشنامه سبک های شنیداری (دوئل، ۱۹۹۷) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای ترسیم دیداری یا تحلیل نمودار گرافیکی، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد شاخص پایا در مرحله درمان و پیگیری برای سبک تاملی و واکنشی معنی دار می باشد (۰۵/۰p<). درصد بهبودی کلی نیز نشان داد اثربخشی درمان تلفیقی سیستمی- روان پویشی- رفتاری بر سبک شنیداری زوجین ناسازگار بر اساس طبقه بندی بلانچارد در زنان در مرحله درمان و پیگیری، در طبقه بهبودی اندک و در مردان برای سبک تاملی در طبقه درمان موفق و برای سبک واکنشی در طبقه بهبودی اندک قرار گرفت که به طور کلی حاکی از موفقیت مداخله تلفیقی بر افزایش سبک شنیداری تاملی و کاهش سبک واکنشی در زوجین ناسازگار است.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی تلفیقی ، سیستمی ، روانپویشی ، رفتاری ، سبک شنیداری زوجین