بهینه کردن مصرف آب سویا در شرایط خشکسالی

کمبود آب برای تولید محصولات کشاورزی روز به روز افزایش می یابد و گسترش منابع جدید آب متحمل هزینه های زیادی است. بررسی عکس العمل ارقام مختلف گیاهان به کم آبیاری گام مهمی برای بهبود مدیریت و استفاده بهینه از آب می باشد. این آزمایش به منظور ارزیابی عکس العمل دو رقم سویا نسبت به رژیم های مختلف کم آبیاری در سال زراعی (۱۳۸۵) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار شامل سه تیمار آبیاری ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی به عنوان عامل اصلی و دو رقم سپیده (زود رس با رشد نامحدود) و دی پی ایکس (دیر رس با رشد نیمه محدود) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد تنش خشکی (آبیاری ۵۰ درصد) به طور معنی داری بر ارتفاع بوته، تعداد گره، تعداد غلاف و عملکرد محصول تاثیر منفی گذاشت. همچنین از این نظر، اختلاف قابل ملاحظه ای بین آبیاری ۱۰۰ درصد و آبیاری ۷۵ درصد مشاهده نشد. رقم دی پی ایکس با تعداد شاخه فرعی، تعداد غلاف و وزن هزار دانه بیشتر، تاثیر مستقیم بر روی عملکرد گذاشت و منجر به افزایش عملکرد نسبت به رقم سپیده شد. همچنین رقم دی پی ایکس با کار آیی مصرف آب بیشتر (۸۸/۰ کیلوگرم بر متر مکعب) در مقایسه با رقم سپیده (۶۶/۰ کیلوگرم بر متر مکعب) در مقابل تنش خشکی تحمل نسبتا خوبی از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، تنش خشکی ، سویا ، عملکرد