تحلیل آماری نتایج حاصل از کاربرد روش های پارامتریک و مدل Almagra در ارزیابی تناسب اراضی
محل انتشار: فصلنامه دانش آب و خاک، دوره: 21، شماره: 4
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 140
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WASO-21-4_005
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
ارزیابی اراضی گامی مهم در مطالعات خاکشناسی و توسعه کشاورزی پایدار میباشد. در این تحقیق سه روش استوری، ریشهدوم و مدل آلماگرا[۱] به منظور ارزیابی کیفی تناسب اراضی شهرستان اهر واقع در استان آذربایجانشرقی به مساحت تقریبی ۹۰۰۰ هکتار برای محصولات گندم، ذرت، سیبزمینی و سویا مورد استفاده قرار گرفت. به منظور بررسی کاربرد هر یک از روشهای مذکور برای انواع محصولات مورد مطالعه، از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. نتایج هر سه روش نشان داد که محصولات گندم، ذرت، سیبزمینی و سویا به ترتیب بیشترین تناسب را برای اراضی دارا میباشند. تعداد کلاسهای تناسب بدست آمده از بکارگیری مدل آلماگرابا رتبههای بالاتر بیش از روشهای پارامتریک بود. نتیجه بررسی اثر متقابل نوع محصول در نوع روش ارزیابی تناسب اراضی نشان داد که مدل آلماگرا نسبت به ریشهدوم و آن هم نسبت به استوری، اراضی را در کلاسهای تناسب بالاتر قرار میدهد. علت را میتوان در ماهیت مدل آلماگرا که بر مبنای روش محدودیت ساده و یا حداکثر عمل میکند و یا به عدم تاثیر فاکتور اقلیم در کلاسبندی نسبت داد. بنابراین میتوان بیان نمود که استفاده از مدل آلماگرا فقط از جنبه ارزیابی خاک بوده و برای ارزیابی تناسب اراضی بایستی این مدل در توالی با مدلهای Terraza و Cervatana مورد استفاده قرار گیرد و در مواقعی که اقلیم عامل محدود کننده نباشد نتایج ارزیابی خاک معادل با ارزیابی اراضی خواهد بود. بررسی اثر متقابل نوع محصول و نوع خاک نیز نشانگر تفاوت معنیدار کاربرد روشهای مذکور در انواع خاکها میباشد. علت بروز رتبههای بالاتر برای اراضی توسط مدل آلماگرا را میتوان به ماتریس تاثیر ویژگیهای خاک در نوع محدودیتها نسبت داد. تلفیق نتایج حاصل از مدل آلماگرا و همچنین روشهای پارامتریک با GIS میتواند نقشههای زمین مرجع با دقت بالا ایجاد کند که موجب فهم و تفسیر هر چه بهتر وضعیت تناسب منطقه برای انواع محصولات باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین رضائی
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
فرزین شهبازی
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
سید سیامک علوی کیا
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :