محمد شالی - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری و عضو هیات علمی پژوهشکده توسعه و برنامه ریزی جهاد دانشگاهی
شیما اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، موسسه آموزش عالی سراج، تبریز، ایران

روند رشد شتابان کلانشهرها در جهان توام با افزایش جمعیت در این شهرها، مشکلات متعددی از جمله مشکل ترافیک و اختلال در سیستم حمل و نقل درون شهری را به وجود آورده است . در سالهای اخیر، توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی (TOD) به عنوان یکی از راهکارهای توسعه شهری بر اساس اصول برنامه ریزی رشد هوشمندانه و توسعه پایدار پیشنهاد شده است . از این رو در مقاله حاضر با رویکرد توصیفی س تحلیلی ، ایستگاه مترو میدان ساعت از بافت قدیمی و ایستگاه مترو خیام از بافت جدید کلانشهر تبریز بر اساس اصول توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی مورد ارزیابی قرار گرفت . بدین منظور از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی اصول، معیارها و شاخص های TOD استخراج گردید و اطلاعات مورد نیاز هر کدام از شاخص های TOD در شعاع ۶۰۰ متری ایستگاه های مورد مطالعه از طریق مشاهده و برداشت میدانی جمع آوری و مورد تحلیل قرار گرفت . بر اساس یافته های پژوهش ایستگاه مترو خیام با ۹۰ امتیاز و قرار گرفتن در رده طلایی تمامی ویژگی های پیادهروی ، دوچرخه سواری و توسعه شهری حمل و نقل محور را دارد ایستگاه مترو میدان ساعت با کسب ۵۹ امتیاز در رده برنزی قرار دارد و برای تبدیل شدن به یک مرکز توسعه حمل و نقل مح (TOD) ، باید تغییرات وسیعی را در ساختار فضایی خود ایجاد کند.

حمل و نقل همگانی ، TOD، اختلاط کاربری ،کلانشهر تبریز، ایستگاه مترو