مریم آزموده - استادیار و عضو هیات علمی گروه معماری، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
ملیحه باباخانی - استادیار و عضو هیات علمی گروه شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران

گسترش سریع همه گیری کووید-۱۹، خطرات ناامنی غذایی را تا پایان سال ۲۰۲۰ تشدید کرده است . مشکل شدید ناامنی غذایی بر جمعیت کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه تاثیر خواهد گذاشت . اختلالات عمده در زنجیره تامین مواد غذایی ناشی از همه گیری کووید-۱۹، مشکلات شدید گرسنگی و سوء تغذیه و هدر رفتن مواد غذایی را تشدید کرده است . این مشکل به دلیل فقدان یا ضعیف زیرساخت ها و حمایت ضعیف نهادی بدتر می شود. همه گیری کووید-۱۹تاب آوری مواد غذایی در شهرها را مورد توجه قرار داده و نیاز به زیر سوال بردن میزان مطلوب خودکفایی غذایی از طریق کشاورزی شهری را مطرح کرده است . بنابراین ، نیاز به اتخاذ سیستم های غذایی انعطاف پذیرتر، کاهش مواد غذایی وجود دارد. در این مقاله به تبیین جایگاه توسعه کشاورزی شهری و نقش آن در تاب آوری شهرها در شرایط همه گیری پرداخته خواهد شد و مزایا و چالش های آن مورد واکاوی قرا خواهد گرفت . با ایجاد کشاورزی در شهر، کاشت و تولید محصولات خرد غذایی با روشهای آسان و با حداقل امکانات انجام می شود.

کشاورزی شهری ، پساکرونا، ناامنی غذایی ، شهرسازی