رویکردی تحلیلی به تاثیر منظر موقت شهری بر شکل گیری کالبدی محله های اصیل در سایه اقتضائات شهرسازی اسلامی و معاصر

رابطه متقابل انسان ومحیط سبب ظهور مناظر موقت به عنوان رخدادهای مکانی بر پایه شرایط اجتماعی می گردد . در پی تدقیق و تحلیل جایگاه و تاثیر رویدادهای فرهنگی در کیفیت منظر موقت شهری است . که به طور معمول این رویداد های فرهنگی در تاریخ شهرسازی در محله ها اتفاق می افتاده است .ایده منظر موقت شهری به دلیل نقش آن در بروز رفتارهای اجتماعی خاص در محیط دارای اهمیت ویژه ای است که با فراهم آوردن بستری جهت بروز تعاملات برای شهروندان؛ تعامل با محیط و تعامل با سایرین ، نتایج قابل ملاحظه ای از جمله ایجاد خاطره، خلق معنی و احساس تعلق در محله ها را به همراه دارد. از این رو مناظر موقت شهری به عنوان بستر رخدادهای اجتماعی فرهنگی ، فرای تاثیر کالبدی شان ، تاثیر گسترده آن ها در بهبود و ارتقاء رفتار شهروندان و کیفیت محیطزندگی آنان را نمی توان نادیده انگاشت . از دیدی دیگر، تاریخ شهرنشینی و شهرسازی در ایران گویای تحولات گسترده و عمیق در مقاطع مختلف زمانی است که انعکاس دهنده ی مجموعه شرایط حاکم بر شهرها است . معماری و شهرسازی ایرانی در ترکیب با فرهنگ اسلامی ساختار جدیدی از نظام شهری را بوجود آورد و شهرها را دستخوش تحولات بسیاری گردانید. دریافت فرآیند تحول تاریخی شهر و ادراک عوامل تاثیر گذار بر آن، نشان می دهد که شهر در هر مقطع تاریخی منطبق بر زمان خویش بوده و با استفاده از نحوه ی تفکر، فرهنگ ، سنن و داده های علمی و دستاوردهای فنی عصر خود، دچار تحولات کالبدی و عملکردی موقت و دائم در شهر شده است .

کلیدواژه ها:

منظر موقت شهری ، محله ، رویداد فرهنگی ، تاثیر فرهنگ ، کالبد شهری