سیر اندیشه های هنرهای شهری از منظر شرق و چگونگی بروز آن در فضاهای شهری ایرانی -اسلامی

زمینه های شکل گیری موضوع هنر شهری در ادبیات معاصر به دهه های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ برمی گردد و با عناوینی مانند )Public Artهنر عمومی یا همگانی ) ، )Urban Artهنر شهری )، )Street Artهنر خیابانی ) شناخته شده است و با وجود تفاوت هایی در محتوا، اما همگی در عرصه های عمومی شهر تکیه دارند. اگر بخواهیم به نوعی دیدگاه تاریخی و ریشه های شکل گیری این هنر را بیان کنیم می توان به تمدن های کهن مانند یونان، ایران و روم تا قرون وسطی و رنسانس اشاره کرد که می توان گفت رنسانس ، نقطه عطفی در حضور مجسمه سازی به عنوان گونه ای از هنر شهری بوده است . همچنین در تاریخ فضاهای شهری در ایران نیز، پیدایش هنر همواره با معماری همراه بوده است از جمله دیوارنگارههای تخت جمشید در دوره هخامنشی و یا گچ بری های دوره ساسانی در پیش از اسلام و یا تزیینات آجری دوره سلجوقی و کاشی کاری های دوره ایلخانی پس از اسلام که از دوره صفوی به بعد نیز می توان گونه های جدید از هنر در فضاهای شهری را مشاهده کرد و آنچه مسئله و دغدغه این پژوهش بوده است بررسی و تبیین ریشه ها و همچنین چگونگی نمود انواع هنرهای شهری در شهرهای ایرانی اسلامی بوده است که در این راستا روش به کار گرفته شده در این پژوهش مبتنی بر تحلیل کیفی و تفسیری -تاریخی و همچنین تحلیل محتوای متون می باشد و همچنین گردآوری داده ها به وسیله مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و جستجو در پایگاه مقالات اینترنتی انجام شده است و در آخر سعی بر بیان نوعی چارچوب کلی برای مقایسه و بیان روند شکل گیری ریشه های هنر شهری در فضاهای شهری ایران در زمان قبل از ورود اسلام و همچنین پس از ورود اسلام شده است که بیانگر وجود ریشه های بسیار قدیمی و محکم هنر شهری در فضاهای مختلف شهری ایران مانند میدان ها، تکایا و حسینیه ها بوده است .

کلیدواژه ها:

هنر شهری ، فضاهای شهری ، هنر شهری در فضاهای شهری ایران ، هنر شهری پیش از اسلام و پس از ورود اسلام