سیدامیرحسین هاشمی زاده - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران، واحد کرج ، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج ، ایرا ن
پروانه شاهوردی - استادیار مقاله و کارشناس ارشد شرکت مهاب قدس و مدرس دانشگاه،گروه فنی مهندسی،رشته عمران،واحد کرج،دانشگاه ازاداسلامی،کرج،ایران

بتن به دلیل پایداری برجسته و مقاومت فشاری به عنوان مصالح ساختمانی در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد (سانخ و همکاران، ۲۰۱۴). توانایی پایداری مربوط به بتن سیمانی در پروژه های مهندسی مهم شده است و دیدگاه های متعددی برای کاهش تاثیر صنایع س اختمانی معاصر بر محیط زیست ایجاد شده است (ایسله ، ۲۰۱۲). صنعت سیمان تحت فشار است زیرا هزینه های تامین انرژی برای کاهش کربن افزایش می یابد. انتشار اکسید و عرضه مواد فرآوری نشده کیفیت پایینی دارد (بن حلال و همکاران، ۲۰۱۳). تولید سیمان در سراسر جهان به طور مداوم در شکل ۱ نشان داده شده در حال افزایش است . بتن پس از آب دومین محصول پرمصرف جهان است . تجارت به سرعت در حال گسترش است ، به ویژه در کشورهای در حال ظهور، مانند چین و هند، که در آن نیاز زیادی به سیمان برای ساختمان و زیرساخت وجود دارد. (احمد، زید، و همکاران، ۲۰۲۱). طبق یک کنفرانس بین المللی بررسی سیمان، پاکستان بیش از ۴۱ میلیون تن سیمان تولید کرد (آرمسترانگ و همکاران، ۲۰۱۳). صنعت سیمان اکنون ظرفیت تولید ۵.۵۹ میلیون تن را در انتظار تقاضای بالقوه برای توسعه زیرساخت ها ایجاد کرده است .