واکاوی ظرفیت های آموزشی تصویرگری اسلامی اشعار عامیانه ی ایرانی با رویکرد برا ی کودکان یک تا هفت سال

تصویرسازی هنری جدا از دیگر هنرهاست که بازتاب واقعیت و مفهوم تصویری را ارائه می کند. کودکان سرمایه های انسانی و اجتماعی هر جامعه هستند. ادبیات کودک همواره تاث یرات مختلفی در شخصیت کودک ایجاد کرده و در رشد شخصیت کودکان تاثیر به سزایی دارد، بنابراین کودکان دارای ادبیات خاص خویش هستند؛ ادبیاتی که باعث می شود خالی کودک حرکت و رشد کند. ادبیات عامیانه ی ایرانی اشعار و سخنان منظومی است که اسلاف و پیشینیان برای آموزش مفاهیم و لغات در قالب اشعار برای کودکان خود می خواندند. این اشعار به جهت آهنگین بودن و تصویرسازی های خلاقانه خود می تواند از بسترهای بسیار مناسبی برای مطالعات قابلیت های تصویرگری اسلامی برای آموزش کودکان باشد. این تحق یق سعی بر این دارد تا با پاسخ به پرسش های اصلی خود دربارهی قابلیت تصویرگری اسلامی این بخش از ادبیات عامیانه بکوشد و نشان دهد که باورها عقاید و رسومات گذشتگان تا چه اندازه می توانند در دنیای معاصر در امر آموزش کودکان موثر واقع شود. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی از طریق مطالعه ی کتابخانه ای و میدانی انجام گرفته است . نتایج به دست آمده از بررسی های صورت گرفته نشان از قابلیت تصویرگری بسیار زیاد این بخش از ادبیات کودک در آموزش اسلامی و پیش برد اهداف آموزشی گام دوم انقلاب دارند.

کلیدواژه ها:

تصویرگری اسلامی ، اشعار عامیانه ، ادبیات کودک ایران ، رویکرد آموزشی