خوانش نقوش دوره قاجار بر نقاشی زیرلاکی (پاپیه ماشه )

پس از اسلام از دوره آل بویه موردتوجه قرار می گیرد و در دوره ایلخانی گسترش می یابد. از دیگر دورههای اوج شمایل نگاری به دوره های تیموری ، صفوی و در نهایت قاجار می توان اشاره کرد. اما تفاوتی که نقوش دوره قاجار نسبت به قبل دارد، این است که مضامین عامیانه در آن رواج یافته و انواع مضامین نقاشی های آن در قالب کاشی نگارهها، پردههای رنگ روغنی ، عددسازی و چاپ سنگی مشاهده می شود.در شمایل های دوره قاجار رابطه بین عناصر تصویری و ترکیب تندی نقاشی ها از اصول دقیق و معینی تبعیت می کنند که با نظام نقش مایه برای نقاشی پاپیه ماشیته هماهنگ است . شناسایی منابع ادبی ، تاریخی و هنری ، در نقاشی (پاپیه ماشیته ) ضروری است . نقاشی لاکی دوره قاجار، علاوه بر ویژگی های رایج شیوه نقاشی قاجاری ، میان متون ادبی ، مذهبی و سیاسی و مضامین نقاشی زیرلاکی ، برقرار است . در واقع تمامی نمونه های موردی به متن های ادبی ، مذهب ، اندیشه و خط فکری خاص، دیده می شود.تقریبا در تمامی آثار اشارهها و نشانه هایی برای رسیدن به داستانی دیگر یا به عبارت درست تر به متن دیگر وجود دارد.

کلیدواژه ها:

نقاشی زیرلاکی ، نقوش قاجاری ، هنر دوره قاجار