نگرش مصداقی بر سیر مفهومی بازافرینی شهری در ایران و انطباق ان بااندیشه های هوسمان مطالعه موردی : شهر تهران

مشکلاتی که در عصر بعد ازانقلاب صنعتی دامن گیر شهر های جهان شد ،موجب پیدایش اندیشه ها و نظریه های متفاوتی در راستای حل این معضلات شد. هوسمان ازاولین نظریه پردازانی بودکه در راستای رفع این مسائل با ارائه اصولی برای بازسازی شهر پاریس گام برداشت .در سیر رفع مشکلات شهری از زمان هاسمان تا امروز نظریات مختلفی عنوان شده است ، که طی روندی از بازسازی ، باز زنده سازی ، نوسازی و توسعه مجدد به بازآفرینی و نوزایی شهری تکامل یافته اند. نظریه بازافرینی شهری زیر مجموعه پارادایم توسعه پایدار در حال حاضریکی از الگوهای غالب برای رفع معضلات شهری در بافت های موجود شهری می باشد. پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از روش گرداوری داده، اسنادثانویه و مطالعات کتابخانه ای سعی دارد، تا ضمن بررسی مبانی نظری و مفاهیم مرتبط با موضوع، بصورت مصداقی نمونه کارهای بازافرینی در شهر تهران را با آنچه در افکار هوسمان و سپس بصورت عملی در شهر پاریس رخ داد را با یکدیگر مقایسه نماید.با مقایسه تفکر هاسمان و نظریه بازافرینی شهری می توان به این اصل مهم پی برد که تفکر هاسمان برای بازسازی پاریس بیشتر براساس بعد مادی زندگی بشریت می باشدوبرای اوبیشترکالبد مورد توجه است ، اما در نظریه بازافرینی شهری برای حل مشکلات شهری ، سعی برانست که تمامی ابعاد اقتصادی ،اجتماعی ،فرهنگی ،کالبدی و...مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوسمان ، بازافرینی ، شهر ، تهران