بررسی اثرات گردشگری شهری بر کیفیت زندگی شهروندان (نمونه مورد مطالعه : شهر شهرکرد)

گردشگری نقش بسزایی در توسعه مقصد به ویژه در مناطق شهری دارد. با این حال، با توجه به ماهیت بسیار حساس مناطق شهری به لحاظ اثرات اکولوژیکی ، اقتصادی و اجتماعی - فرهنگی توسعه گردشگری ، ارزیابی میزان رضایت ساکنان مقاصد شهری و اینکه این صنعت چه تاثیری بر کیفیت زندگی آنها داشته ، حائز اهمیت است . پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیرات گردشگری شهری بر کیفیت زندگی شهروندان (نمونه مورد مطالعه : شهر شهرکرد ) انجام شده است . این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از حیث ، روش توصیفی پیمایشی است . جامعه آماری پژوهش را شهروندان بالای ۱۵ سال شهر شهرکرد تشکیل دادهاند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه های استاندارد اثرات گردشگری و کیفیت زندگی شهروندان استفاده گردید روایی آن با نظر متخصصان و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به میزان ۹۶۶/۰مورد تایید قرار گرفته است . برای تجزیه وتحلیل دادههای جمع آوری شده، از نرم افزارهای SPSS و PLS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تاثیر مستقیم و معنی دار (۹۸۳/۵ (t= عوامل اقتصادی گردشگری بر کیفیت زندگی شهروندان به میزان ۴۹۹/۰ درصد، تاثیر مستقیم و معنی دار (۷۶۷/۳(t= عوامل اجتماعی گردشگری بر کیفیت زندگی شهروندان به میزان ۴۹۱/۰درصد، تاثیر مستقیم و معنی دار (۱۳۵/۲ (t= عوامل فرهنگی گردشگری بر کیفیت زندگی شهروندان به میزان ۱۰۸/۰درصد بوده است و فرضیات به تایید رسید. با توجه به نتایج پژوهش می توان بیان کرد که کیفیت زندگی شهروندان شهرکرد نسبت به سه عامل اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی بیشترین تاثیرپذیری را از عوامل اقتصادی گردشگری دارد. بنابراین افزایش سطح ورود گردشگران موجب افزایش روند اقتصادی و بهبود وضعیت معیشت شهروندان می شود که بدنبال آن کیفیت زندگی بهتر و با رفاه بیشتر برای شهروندان را در پی خواهد داشت .

کلیدواژه ها:

گردشگری شهری ، عوامل اقتصادی گردشگری شهری ، عوامل اجتماعی گردشگری شهری ، عوامل فرهنگی گردشگری شهری ، کیفیت زندگی ، شهر شهرکرد.