گردشگری و توسعه پایدار شهری ، چالشها و راه کارها: مورد مطالعه استان آذربایجان شرقی

امروزه نقش صنعت گردشگری در اقتصاد و افزایش درآمد ملی و بهبود کیفیت زندگی مردم ، نقشی انکار ناپذیر است و از فعالیت های مهم با پیامد های اقتصادی ، اجتماعی و محیطی در شهر ها محسوب می شود. سیاست توسعه گردشگری ، رویکردی است که شهرها با تاکید بر آن می توانند ضمن افزایش منافع آن ، تاثیرات منفی را به حداقل کاهش دهند. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات اقتصادی ، اجتماعی و محیطی گردشگری بر توسعه پایدار شهری (مورد مطالعه : شهرهای ا ستان آذربایجان شرقی ) با استفاده روش توصیفی و تحلیلی و ضمن بهره گیری از منابع علمی و کتابخانه ای موجود وروش میدانی انجام گرفته است . جامعه آماری پژوهش را اساتید و فرهیختگان دانشگاهی رشته های جغرافیا، مدیریت شهری ، معماری ، باستان شناسی و رشته های مرتبط که بعضی از آنان جزء مسئولین شهر بودند، تشکیل می دهند که براساس جدول مورگان ۳۸۴ نفر از آنان از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه گردآوری شده و آلفای کرونباخ ۷۸./ حاکی از پایایی مطلوب آن می باشد. اطلاعات بدست آمده از طریق نرم افزار spss طبقه بندی و با استفاده از آزمون T معنی داری شاخص ها مشخص و تحلیل ها انجام یافت . نتایج پژوهش نشان داد که گردشگری ، با وجود اشتغال زایی ، افزایش درآمد و رشد کیفی و کمی صنایع دستی منطقه ، موجب افزایش قیمت ها، سوادگری و تغییر کاربری زمین و افزایش ساخت و ساز ها در شهرهای استان شده و ضمن پایداری نسبی اجتماعی ، از لحاظ محیط زیست ، پیامدهای منفی از قبیل آلودگی محیطی ، ترافیک ، ازدیاد مصرف منابع طبیعی و... هم دارد که مغایر با اهداف توسعه پایدار شهری می باشد.لذا با نیم نگاهی به شرایط استان به لحاظ موقعیت جغرافیایی و منابع توریستی و باستانی لازم و با برنامه ریزی و تفکر همه جانبه و توجه به نیازهای در حال تغییر این بخش می توان وضعیت اقتصادی و اجتماعی و محیط زیست شهرهای استان را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار شهری ، شهرهای استان آذربایجان شرقی