مرضیه اسکندری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه، تهران، ایران،
جواد قیاسوند - دکتری معماری، استادیار ، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه ، تهران، ایران

بام بالاترین و عمودی ترین عنصرسازه ای یک بنا بوده و شاید بتوان آن را در گذشته شاخص ترین عنصر برخی از بناهایی به شمار آورد که ترکیب حجمی و شکل بام در آن ها مهم ترین عنصر قابل مشاهده از فاصله ای دور بوده است . از طرفی بام تاثیر پذیرترین جزء ساختمان در برابر عوامل اقلیمی و مهمترین بخش پوشش ساختمان محسوب می شود، چرا که در برابر بیشترین میزان پرتو خورشیدی قرار می گیرد و حفاظتش از بقیه قسمت های ساختمان دشوارتر است . از این رو با توجه به اهمیت نقش بام برای طراحی در اقلیم مناطق سرد و کوهپایه ای ، در این پژوهش سعی بر آن شده است تا تاثیر شرایط اقلیمی مناطق سرد و کوهپایه ای ایران در شکل گیری بام از رویکردهای مختلفی از جمله شکل کالبدی ، نوع مصالح ، سازه ، عملکرد و غیره در دوران های مختلف مورد بررسی و تحلیل قرارگیرد . موارد بررسی شده در مورد فرم بام ها این اقلیم می باشد. لذا به بررسی خصوصیات این بام ها و رابطه بین سقف های تخت و شرایط اقلیمی مناطق سرد و کوهپایه ای در ایران پرداخته شده است . پرسش اصلی این پژوهش این است که چگونه جغرافیا و اقلیم در شکل گیری بام در فضاهای معماری از دیرباز تا امروز تاثیر گذاشته است . روش پژوهش تحلیلی - توصیفی است و داده ها به صورت اسنادی و کتابخانه ای و الکترونیکی گرد آوری شده اند.

گونه شناسی . بام . قلیم کوهپایه ای . هشتگرد