مطالعه و تحلیل شرایط اقلیمی و الگوهای دست یابی به معماری همساز با اقلیم در شهر بشرویه .

مصرف فزاینده سوخت های فسیلی طی سده های گذشته ، محدود بودن این منابع ، گرم شدن زمین و آلودگی محیط زیست ، معماران را بر آن داشته تا نسبت به جایگزینی سوخت های فسیلی با انرژی های تجدید پذیر و ارائه راهکارهای اقلیمی در ساختمان، کوشش کنند. یکی از موارد پرمصرف کاربرد سوخت های فسیلی در ساختمان، گرمایش و سرمایش مکانیکی برای ایجاد شرایط آسایش است که امروزه تلاش می شود بخشی از آن با راهکارهای اقلیمی ، جایگزین شده تا بتوان درصد زیادی از کل انرژی مصرفی ساختمان را کاهش داد. هماهنگی ساختمان با شرایط آب و هوایی هر منطقه در مباحث مربوط به معماری حائز اهمیت است ، چرا که این امر موجب آسایش بیشتر انسان، صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش آلودگی های زیست محیطی می گردد. بنابراین شناسایی شرایط اقلیمی یک محل و تحلیل نیازهای اقلیمی از نظر آسایش انسان یکی از مقدمات طراحی همساز با اقلیم است . روش تحقیق اتخاذ شده در این نوشتار مبنی بر مطالعات متون و استفاده از اسناد تصویری در بستر مطالعات کتابخانه ای و از نوع توصیفی -تحلیلی و از حیث نوع تحقیق نیز کاربردی است . این پژوهش با تمرکز بر اقلیم گرم و خشک و محور قراردادن شهر بشرویه ، ابتدا ضمن جمع آوری دادههای اقلیمی (دما، باد، رطوبت ، بارش و ...) بر مبنای آمار اقلیمی ده ساله (۲۰۱۰-۲۰۲۰ میلادی ) به تحلیل این اطلاعات آماری پرداخته و سپس پیشنهادات و راهکارهایی بمنظور فراهم نمودن شرایط آسایش در این اقلیم معرفی و ارائه می کند. شایان ذکر است این راهکارها در سه مقیاس کلان (بافت )، میانه (تک بنا) و خرد (جزئیات) ارائه شده است . از جمله اصول پیشنهاد شده میتوان به کاهش تولید گرما و بخارآب، به حداقل رسانیدن تابش خورشید طول موج کوتاه، ایجاد سایه ، انعکاس تابش طول موج کوتاه, عایق سازی و ... اشاره کرد که در انتهای مقاله به بررسی راهکارها برای نیل به این اهداف پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

آسایش انسان ، معماری همساز با اقلیم ، اقلیم گرم و خشک ، راهکارهای طراحی اقلیم گرم و خشک ، بشرویه .