بررسی نقش تعلق به مکان در کیفیت فضای زندگی ساکنان خانه ی مسکونی

بطورکلی دلبستگی به یک موضوع مثل مکان، مبتنی بر تجارب قبلی زندگی، سا ختارهای رفتاری، شناختی، حسی و اجتماعی فرد میباشد. چرا که افراد بر این اساس طرح رفتاری، شناختی، حسی و اجتناعی از خود ساخته و تمام تجارب و رویارویی های تازه خود با موضوعی نو بر پایه ی این طرح ادراک ساماندهی و طبقه بندی نموده و به خاطر میسپارند. علاوه این طرح از خود محرکهای انگیزه های رفتاری فرد نیز میباشد، بنابراین در همان هنگام که خود ساخته میشود، نیازها و توقعات فرد نیز بنا شده و هنگامی که شیء یا موضوعی این نیازها را برآورده میکند، فرد احساس آسایش و امنیت نموده. دراین مقاله سعی شده است تا تاثیرتعلق به مکان در کیفیت فضای زندگی ساکنان خانه ی مسکونی مورد بررسی قرار بگیرد و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای متوجه شده ما که حس تعلق در فضای زندگی خانه ی مسکونی میتواند باعث آرامش و احساس امنیت در افراد شود و موجب اشتیاق بیشتر به زندگی با دیگران می شود.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، ادراک محیط ، حس تعلق به مکان ، آسایش روانی