بررسی اصالت در حفظ میراث معماری (نمونه موردی معماری معاصر)

حضرت رسول اکرم (ص) می فرمایند: ”سخنانی که از من میشنوید، ضبط و نگهداری کنید و به نسل های آینده تحویل بدهید. در این فرمایش نورانی برخی اشارات از جمله ، پاسداری از ارزش واحترام به گذشته و احترام به آینده استنباط و تحصیل می شوند. جلوه های هویت در آثار گذشته ، خصوصا معماری ، خود، گونه ای از ارزش است و حفظ این ارزش، احترام به امروز و احترام به گذشته و احترام به آینده است و با عناصر ناندیشیده ماندهاش منبعی برای تفکر و تعقل و واسطه ای برای دانستن و آگاهی می باشد . معماری ارزشمند گذشته ایران یا به عبارتی میراث فرهنگی - معماری ، این تجلی اندیشه و جلوه های حقیقت میتواند وسعت دامنهی آگاهی نظام آموزشی آموزش معماری را افزایش دهد. نظام آموزشی آموزش معماری باید فرصتهای بهره برداری از این منظومه های آگاهی را در امر آموزش معماری فراهم نماید. لذا سامانه آموزش معماری باید در جهت تقویت پیوستگی هویت معماری با باور به آگاهی مرکب از میراث فرهنگی - معماری و با توجه به ابعاد مختلف آموزشی آموزش معماری ، میراث فرهنگی - معماری را به عنوان »فرازبان معماری معاصر« شناخته و آن را سرلوحه آموزش معماری قرار دهد.سیر تحولات معماری معاصر، بر کثرت گرایی موجود نه بر مبنای هم زیستی اجتماعی چند تمدن و فرهنگ کنار هم ، بلکه بر کثرت وجود هویت های جدید جوامع اشاره دارد با این حال حفظ و مدیریت آن بعنوان بستر رویداد این مسائل و به مثابه میراث حاوی مسائل فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی ، ضرورت می یابد . اهمیت نگهداری میراث فرهنگی از یک سو، شکل گیری معماری نا به هنجار و فاقد هر گونه ارزش از سوی دیگر، مطالعه و شناخت مفهوم اصالت و معرفی شاخصه های آن در معماری معاصر ایران را امری ضروری قلمداد می کند. از آنجا که معماری ایران وامدار تحولات معماری غرب و تجربیات جهان سوم است به کار گیری شایستگی های بین المللی در کنار قابلیت های ملی گواهی از ریشه فرهنگی و تاریخی اجتناب ناپذیر و واکاوی مفهوم اصالت از دیدگاه نظریه پردازان را ممکن می سازد .

کلیدواژه ها:

اصالت ، حفظ اثار معماری ، میراث معاصر ، حفاظت