طراحی مجتمع مسکونی ،ویژه افراد معلول جسمی - حرکتی با رویکرد توجه به فضاهای اجتماعی باز و نیمه باز

معلولین یکی از مهمترین اقشار جامعه می باشند که به دلیل شرایط ویژه شان از داشتن امکانات و خدمات مختلف محروم هستند، جنبه عملی تامین این خدمات که همانا مناسب سازی محیط جامعه است بر عهده معماری وشهرسازی می باشد، در نتیجه محیطی را می توان مناسب دانست که بتواند پاسخگو به نیاز تمام افراد و اقشار جامعه باشد و کلیه افراد امکان دسترسی به محیط و امکانات و خدمات را داشته باشند. تمدن امروزی از دیدگاه اجتماعی اصل را بر برابری ، مساوات و عدالت اجتماعی نهاده و برای کلیه افراد، حقوقی یکسان و برابر قائل است . متاسفانه در بسیاری از جوامع به دلیل آنکه عده ای از نظر فیزیکی و جسمانی دارای ویژگی متفاوت با دیگران هستند به طور کامل از امکانات، خدمات و حقوق اجتماعی - فردی بهره نمی برند. یافتن مسکن مناسب و قابل استفاده معلولین جسمی - حرکتی یکی از مشکلات اساسی است ، مسکنی که کیفیت لازم را دارا بوده و برای افراد معلول مناسب سازی شده است . هدف از این مقاله تبیین ویژگی های مسکن متناسب با خصوصیات، قابلیت ها و نیازهای فرد معلول و خانواده های ایشان می باشد، که در پی شناخت نیازهای آنها از طریق مطالعات کتابخانه ای و ارزیابی مشکلات فعالیت های محیطی در منزل و محیط فضای باز و نیمه باز منزل مسکونی به جمع آوری اطلاعاتی در این زمینه پرداخته شد تا بتوان خواسته های آن ها که در توان یک طراح مسکن می تواند باشد را در طراحی مسکن لحاظ داشت .

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، معلول جسمی و حرکتی ، فضای باز ، فضای نیمه باز ، مسکن مطلوب