کاهش مصرف انرژی در مجتمع های مسکونی با توجه به اقلیم منطقه (نمونه موردی : شهر مشهد)

رویکرد های جدید طراحی مسکن در دهه های اخیر در کشورهای مختلف جهان مورد توجه بوده اند. از آنجایی که الگوی مسکن برگرفته از نوع تفکر انسان ها، آداب و رسوم، سنت ها، اقتصاد و تکنولوژی می باشد، با گذشت ایام تغییرات وسیعی در آن دیده می شود. انرژی مصرف شده در ساختمان ها سهم بزرگی از مصرف انرژی کل را تشکیل می دهد، بنابراین طراحی معماری ساختمانها خصوصا مسکونی در جهت کاهش میزان مصرف انرژی های تجدید ناپذیر امری ضروری است . هدف این پژوهش مطالعه پیرامون معماری اقلیمی و اصول طراحی آن و همچنین بهینه سازی مصرف انرژی با توجه به معماری همسو با اقلیم پرداخته است . روش تحقیق در این پژوهش توصیفی _تحلیلی است که با استناد به کتب و مقالات شکل گرفته است و نتیجه این بود که اگر ساختمان ها بر اساس اصول معماری همساز با اقلیم صورت گیرد، به طور طبیعی و بدون نیاز با سیستم های مکانیکی میتوانیم مصرف انرژی را کاهش دهیم . در شهر مشهد با توجه به تابستان های بسیار گرم و زمستان های بسیار سرد، طراحی اقلیمی میتواند کمک شایانی به کاهش مصرف انرژی و ایجاد محیطی با شرایط آسایش حرارتی برای ساکنان ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

مسکونی ، کاهش مصرف انرژی ، مشهد ، اقلیم ، طراحی اقلیمی