تاثیر گسترش شبکه ارتباطی معاصر بر فرم بازار بزرگ تبریز

در پی گسترش شبکه های ارتباطی جدید، فرم بازارهای سنتی ، اغلب با پیامدها و عوارض بسیاری به لحاظ کالبدی ، کارکردی و معنایی مواجه گشته است . تحقیق حاضر، با سامانه جستجوی کیفی ، کاربردی است و با رویکرد تفسیرگرا ضمن تبیین معنا و مفهوم داده ها، به تبیین پیامدهای گسترش شبکه ارتباطی جدید بر فرم بازار پرداخته است . مطالعات نشان می دهد که فرم بازار تبریز از دوره ی پهلوی اول با شروع خیابان کشی ها، شاهد تغییرات زیادی بوده، به گونه ای که از منظر کالبدی دچار انقطاع گردیده، در این میان عناصر شاخص بسیاری از بین رفته و مواردی چون مسجد کبود یا میدان صاحب الامر با چالشی جدی مواجه شده و به حاشیه رانده شده اند. در پارهای موارد نیز فضاهای ناهمگون بدان اضافه شده است . در نظام کارکردی نیز، عمده کاربری های دوره ی قاجاری اعم از نظامی ، عمومی و ... از بین رفته و کاربری تجاری چون پاساژها و خدماتی چون پارکینگ ها جایگزین گردیده اند. در نظام معنایی به جز بخش هایی باقی مانده، عمده جداره ی بیرونی بازار از بین رفته و یا تضعیف شده و گاهی به ضد فضا تبدیل شده است . ازاین رو، به منظور ترمیم گسیختیگی های فیزیکی و فضایی موجود و نیز هدایت و سیاست گذارهای آتی ، برقراری پیوند کالبدی و فضایی منظومه بازار و ابنیه مجاور با بازتولید ارزشهای معماری و شهرسازی سنتی می تواند جزو راهکارهای مناسب در حفظ و ارتقای فرم بازار مطرح گردد.

کلیدواژه ها:

شبکه ی ارتباطی معاصر ، فرم ، بازار بزرگ ، تبریز.