احسان زارعی - دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران
حجت خیری - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام تهران، تهران، ایران

معماری بیوفیلیک در جهت تشخیص نیاز فطری انسان برای برقراری ارتباط با طبیعت به همراه پایداری و استراتژی های جهانی طراحی برای خلق محیط هایی است ، که واقعا بتوانند کیفیت زندگی انسان را افزایش دهند. معماری بیوفیلیک کوششی دقیق برای فهم و درک نیاز ذاتی بشر برای همبستگی و پیوند با دنیای طبیعی و تاثیر آن در طراحی و ساخت محیط های مناسب برای زندگی می باشد. به این منظور باید طبیعت را درک کرد، با حساسیت در آن اکتشاف نمود و به طور هم زمان از آسیب رساندن به نظام های طبیعت خودداری کرد. معمار برنامه ریز باید به مفهوم بیوفیلیا که باعث پیوستگی عملکرد و سلامتی و حالات احساسی ساکنان و افراد شده و منجر به واکنش های مثبت در محیط پیرامون می گردد توجه کند. هدف این پژوهش معرفی معماری بیوفیلیک و استفاده از اصول طراحی آن است که بتواند پیوند دوباره انسان با طبیعت را احیا کرده و از این طریق این رویکرد جدید معماری را به جامعه علمی و اجرایی کشور معرفی نماید. روش پژوهش حاضر بر اساس هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت ، توصیفی موردی ، تحلیلی می باشد. این نوع طراحی می تواند محیط مناسبی را فراهم کند تا افراد متخصص در این زمینه به مطالعه و بررسی هرچه بیشتر با پایداری اکولوژیک پرداخته و به تقویت سرمایه اجتماعی با تعاملات انسان با انسان و انسان با طبیعت کمک کنند و پس از کسب علم و تجربه لازم گامی در ارتقای سطح ساخت وساز و پیوند دوباره انسان با طبیعت بردارند. درپایان راهکارها و مولفه های مورد نیاز طراحی بیان گردیده است .

معماری بایوفیلیک ، محیط طبیعی ، امکان سنجی طراحی