نقش معماری پایدار درتوسعه پایدار

انسان موجودی پیچیده است که دارای انگیزه های مادی ،روحی ومعنوی گوناگون و متفاوت می باشد.براین اساس معماران و طراحان امروزه توجه ویژه ای به شناخت رفتارهای انسان ودرک وی از فضای معماری دارند.یکی ازمهمترین دغدغه های انسان عصر جدید وجود پیامدهای منفی جهان صنعتی ،نظیر آلودگی روز افزون محیط زیست ،کاهش منابع طبیعی و سوخت های فسیلی می باشد.معماری هرزمان به منزله آینه ای است که میتوان درآن تمام خصوصیات باطنی رامشاهده کرد.آثارکهن وارزشمند معماری ایران،ازپیشرفته ترین تکنولوژی زمان خود بهره برده اند؛اما ازاوایل قرن چهاردهم شمسی تاکنون معماران ایرانی کمترموفق به نظریه پردازی وابداعات اصیل شده وآنچه درایران روی داده، غالبا سبب عدم شناخت عمیق بوده است .گسترش شهرها وهمچنین نیاز روزافزون انسان ها به انرژی ، موجب آن شد تا انسان ها درپی یافتن راهکارهایی برای استفاده از انرژی تجدیدپذیرباشند.معماری پایدارکه درواقع زیرمجموعه طراحی پایدار است راشاید بتوان یکی ازجریان های مهم معاصربه حساب آوردکه عکس العملی منطقی دربرابرمسایل ومشکلات عصرصنعت بشمار میرود.بنابراین ،ضرورت ایجادوتوسعه هرچه بیشترمقوله پایداری درمعماری به خوبی قابل مشاهده است .توسعه پایدار،توسعه ای است که نیازهای اکنون را به گونه ای برآورده نماید که توان نسل های بعدی را،جهت تامین نیاز،کاهش ندهد.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری پایدار ، اصول پایدار ، توسعه پایدار