رزیتا بهاروند - دانشجوی دکتری معماری، واحد تهران جنوب ، دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران ، ایران
جمال الدین سهیلی - استادیار ، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

در دوره پهلوی اول هنرمندان معماری ایرانی و غربی که سازنده بناهای دولتی و آموزشی و صنعتی بودند، برای اولین بار با نوعی انتخاب تاریخی روبرو شدند. آنان باید می فهمیدند که از چه دوره و چگونه و به چه مقدار انتخاب کنند. معماران اگر چه متاثر از فضای سیاسی باستان گرایی بودند، توانستند با تعدد بناهای ساخته شده فضای معماری باستان گرایی را تنوع بخشند. همزمان شدن دهه دوم حکومت پهلوی اول با روی کارآمدن و اقتدار حزب نازی در آلمان و ارتباط نزدیک و بی سابقه ایران و آلمان و پی آمد آن انجام فعالیت های عمرانی و ساختمانی توسط متخصصین آلمانی خود به خود رویه نظامی را در ساخت بناهای این دوره دو چندان نمود. مکتب معماری مدرن به وسیله دانش آموختگان ایرانی از فرنگ برگشته که در سالهای آخر دوره پهلوی اول به ایران بازگشتند به ارمغان آورده شد. از آن رو که نهضت رمانتیسم در معماری همچون دیگر مکاتب نخست در دانشگاهها مورد توجه و آموزش قرار گرفت . با ورود معماران خارجی و دانشجویان ایرانی تحصیل کرده در دانشکده های معماری اروپا در دوره پهلوی اول، شاهد شکل گیری و گسترش سبکهای متنوع معماری غرب در ایران هستیم . یکی از این سبکها، رمانتیسم میباشد که در این مقاله سعی بر آنست که به بررسی تطبیقی بناهای دولتی و اداری دوره پهلوی اول با رویکرد رمانتیسم در شهر همدان بپردازد.

رمانتیسم ،معماری ،دوره پهلوی اول،بناهای دولتی و اداری