نقش مکانمندی معماری با رویکرد ژیل دلوز

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 135

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICACU02_0006

تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401

چکیده مقاله:

معماری به عنوان محیطی مکانمندی در شهر است که مفاهیم و رویدادهای فلسفی ، هنری ، اجتماعی و غیره را در بردارد. در گذشته نیز فضای معماری برگرفته از پیشرفت علمی و ویژگی های فرهنگی آن جامعه قلمداد شده است و نظریه های معماری بر اساس مبانی و مفاهیم بنیادین در عصر خود ریشه دارد. از آنجایی که ایدهها و مفاهیم به وجود آورده نظریات هستند، بروز این تفکرات فلسفی معاصر به تئوری های معمارانه منتهی خواهد شد. در این پژوهش با بررسی نقش مکانمندی معماری با رویکرد ژیل دلوز یکی از شناخته شدهترین فیلسوفان پساساختارگرای معاصر که نظریاتش درباره زمان و مکان حائز اهمیت است ، پرداخته شده است . وی برای دوری از ایدئالیسم گرایی ، به ساختارشکنی و برای دوری از ثبوت به سیالیت روی آورده است . در همین راستا هدف پژوهش حاضر برای پاسخ به محتوا، شاخصه ها و مولفه ها مکانمندی معماری از دیدگاه ژیل دلوز و دلالت های وی به پژوهشی مبنی بر مفاهیم و نقش عوامل موثر در مکانمندی معماری معاصر ، سیالیت و مشخص نمودن شاخصه های بازنمود مکان در معماری از منظر ژیل دلوز است .پارادایم پژوهش حاضر کیفی و طرح غیر پیدایشی است و بر اساس رویکرد توصیفی _تحلیلی و روش گردآوری مطالب به شیوه اسنادی است که در نهایت یافته ها مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت . نتایج حاکی از آن است که هماهنگی بین فرمها با دلالت ضمنی ، ضمنی و ترکیبی با ، دگرگونسازی فرمهای آشنا در صورت و مفهوم ، زدودن هر گونه ساختار و مرکزیت بی مکانی و بی زمانی را می توان حاصل رمزگان موجود در لایه های معماری ، مکانمندی و نگاه کلی معمار دانست .

نویسندگان

حسین اردلانی

استادیار گروه فلسفه هنر، دانشکده هنر و معماری ، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی ، همدان. ایران

سیده مژده عالمی

دانشجوی دکتری گروه فلسفه هنر، دانشکده هنر و معماری ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران. ایران