محمدرضا شادرو - استادیار پیشین گروه جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
شهرام پرستش - استادیار پیشین گروه انسان شناسی دانشگاه تهران
حسن محدثی گیلوایی - استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
یوسف پاکدامن - دانشجوی دکتری جامعه شناسی دانشگاه تهران

آیا مفهوم عشق در اشعار شاعران جوان امروز ایران با مفهوم عشق در اشعار شاعران کلاسیک این مرز و بوم تفاوت دارد؟ در این تحقیق، به این پرسش پرداخته شده و کوشش به عمل آمده است تا به تبیین آن پرداخته شود. به دیگر سخن، این تحقیق مواجهه ای است ادبی و جامعه شناختی با یکی از مهم ترین مضامین شعر ایران در ادوار گذشته و امروز. در پژوهش حاضر از روش مطالعه اسنادی و تکنیک تحلیل محتوای کیفی برای پاسخ دادن به مساله تحقیق استفاده کرده ایم. جامعه ی آماری این پژوهش، ۹ کتاب شعر جوان دهه ۸۰ بوده است که به روش هدفمند انتخاب شدند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مفهوم عشق در شعر کلاسیک و به ویژه غزل فارسی و شعر شاعران جوان امروز ایران، تنها لفظی مشترک است و کاربرد مفهوم عشق در هر یک از آن ها محتوای متفاوتی را منعکس می سازد . هم چنین می توان گفت که چرخش معنایی مفهوم عشق در شعر شاعران جوان امروز ایران، ناشی از زیست شاعر ایرانی در جهانی مدرن است. انسان مدرن تجربه های وجودی مشترک بشری را به نحو جدیدی تجربه و تعبیر می کند و با آن متناسب با وضع زیستی و اجتماعی خاص خود مواجه می شود.

عشق, شعر کلاسیک, شعر جوان, مدرنیته, تحول مفهومی, ایران