چگونه توانستم با استفاده از روش های نوین تدریس «ارتباطی و گروهی» میزان یادگیری درس زبان انگلیسی دانش آموزانم را بهبود بخشم؟

اقدام پژوهی حاضر در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۱۳۹۴ در پایه دوم متوسطه (دوره دوم)، دبیرستان امام حسین (ع) واقع در شهرستان تاکستان، استان قزوین در کلاس ۲۰۱ رشته تجربی انجام شده است. مسئله موردنظر بهبود میزان یادگیری دانش آموزانم در درس زبان انگلیسی با استفاده از روش های نوین تدریس «ارتباطی و گروهی» می باشد و هدف از این پژوهش کمک به حل مشکل زبان انگلیسی دانش آموزانی همانند این هاست. بر این اساس ابتدا اقدام پژوه با استفاده از روش های علمی از منابع گوناگون پژوهشی به تجزیه و تحلیل آن ها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مسئله و یافتن راه حل های پیشنهادی پرداخت که این منابع عبارتند از: الف) مدیر، معاونان، همکاران، سایر کارکنان مدرسه، اولیا دانش آموزان و خود دانش آموزان. ب) استادان، افراد متخصص، صاحب نظر و کارشناس. ج) کتاب های تخصصی در حوزه روش های نوین د) تدریس، مجلات و مقالات علمی، چکیده پایان نامه ها. ه) اطلاعات حاصل از پرسش نامه ها، مشاهدات و مصاحبه ها. و) استفاده از سایت های اینترنتی و منابع اطلاع رسانی الکترونیک. سپس اقدام پژوه به انتخاب راه حل عملی از میان راه حل های پیشنهادی پرداخته و پس از اعتبارسنجی توسط گروه پژوهشی به اجرای آن ها اقدام نمود که عبارت بودند از: ایجاد انگیزه و علاقه مند کردن دانش آموزان به درس زبان انگلیسی، فعال نمودن دانش آموزان در فرایند یاددهی - یادگیری، افزایش اعتمادبه نفس و ایجاد خودباوری و خودپنداری مثبت در آنها، مشارکت در کار های گروهی، استفاده از روش گروهی و ارتباطی، گروه بندی دانش آموزان و استفاده از دانش آموزان قوی تر در رهبری گروه، انتخاب آن ها به عنوان همیار معلم، ارائه برنامه مطالعاتی و عملیاتی به آن ها، برقراری ارتباط عاطفی مناسب با دانش آموزان، توجه ویژه به ارزشیابی مستمر (تکوینی) با معنای درست و دقیق آن، تمرین و تکرار، استفاده از روش های فعال مشارکتی مانند: قصه گویی، روش ایفای نقش، بازی و تحرک، تشویق، تهیه فلش کارت های همراه با تصاویر، استفاده از روش نمایشی در کلاس، استفاده از عروسک های نمایشی برای جذابیت کار با پوشیدن لباس هایی به شکل حیوانات برای علاقه مند کردن دانش آموزان، تکرار و تمرین واژه ها در قالب متن های کتاب، تشکیل گروه ها بر اساس نام درسی - دوستی با توافق خود آنها و نظارت معلم، برگزاری مسابقه بین گروه ها و تهیه یک دفتر به نام «دفتر فعالیت» و. ... بعد از اجرای راه حل های فوق اقدام پژوه توانست نمره مستمر درس زبان انگلیسی دانش آموزان را تا ۱۵ در صد و نمره پایانی را تا ۱۷درصد در خرداد ۹۵ نسبت به نوبت اول (بهمن ۹۴) بهبود بخشد. در پایان این نتیجه حاصل شد که اقدام پژوه توانست با استفاده از روش های نوین تدریس «ارتباطی و گروهی»، ایجاد انگیزه و علاقه، افزایش حس اعتمادبه نفس، مشارکت در کارهای گروهی، خودباوری و خودپنداری مثبت در دانش آموزان و تقویت مهارت های چهارگانه در تدریس زبان انگلیسی موجب بهبود میزان یادگیری دانش آموزان در درس زبان انگلیسی گردد. اقدام پژوه در نتیجه این اقدام پژوهی بسیاری از موانع پیشرفت و عللی که انگیزه یادگیری را از دانش آموزانش گرفته بود، شناسایی کرد و به کمک خود دانش آموزان، اولیا و مسئولین مدرسه اطلاعاتی به دست آورد که از طریق آن ها عمل اقدام پژوهشی صورت گرفت. ابتدا به علل و عواملی که منجر به ضعف درس زبان انگلیسی دانش آموزانش شده بودند پرداخت و سپس با کمک کارشناسان و خود دانش آموزان به ارائه راه حل هایی پرداخت که به نتیجه مطلوب دست یافت.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، بهبود ، زبان انگلیسی ، یادگیری