محسن میرکوهی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور مر

همان طور که می دانیم افزایش مشکلات محیطی شهرها، به توسعه روش ها وابزارهای محیطی منجر شده است تکنولوژی بام سبزمی تواند به عنوان یک تکنیک جهت کاهش آلودگی های زیست محیطی در نظر گرفته شود. این تکنیک در صورت اجرای کامل وصحیح دارای امتیازاتی همچون تنظیم دمای درون وبیرون، بهبود کارائی ارزش ساختمانها، کاهش مشکلات گرمائی شهرها، نگهداری سیلاب،افزایش عمر بام وتامین محیط سالم، ایجاد فضا برای فعالیت کشاورزی، ایجاد فضای تفریحی، کاهش سر وصدای داخل ساختمان و... می باشد. بام سبز یک اکوسیستم زنده است که قابلیت زیست محیطی را برای محیط شهری فراهم می نمایدوهدف اصلی آن بهبود کیفیتمحیط است. بااجرای بام سبز می توان بار دیگرافسانه باغ های معلق بابل را زنده کردواز زیبائی ومواهب آن بهره برد. تکنیک ایجاد بام سبز چندین سال است که در کشورهای اروپائی به عنوان موضوع جدائی ناپذیرساختمان ها تلقی شده ودر کشورهای آسیای شرقی وآمریکای شمالی به عنوان عنصری جدید ظهور یافته است درایسلند ونروژبام های سبز از سابقه ای طولانی وچند صدساله برخوردارند. درمعماری مدرن، لوکوربوزیه وفرانک لویدرایت پیش قراولان احداث بام سبز بوده اند . گرایش به بام سبز در دهه ی 1960 درکشور آلمان شروع شد وپس از آن در بسیاری از کشورها رواج یافت وامروزه نیز آلمان در زمینه تحقیقات، فناوری واستفاده از بام سبز جزء کشورهای پیش رو به شمار می رود لیکن در کشور ما وبسیاری از کشورهای جهان سوم همچنان به عنوان عنصری نا شناخته وغریب است. این مقاله بر اساس اسناد ومطالعات کتابخانه ای واستفاده از تجربیات کشورهای پیشگام تهیه شده است هدف این مقاله بررسی عواملموثر در عدم گسترش بام سبز در ایران است. نتیجه اینکه شناخت متغیرهای محیطی واجتماعی موثر در پربازده شدن بام های سبز در راستای سرمایه گذاری کلان، ساخت آن ها مستلزم تحقیق در مورد منافع زیست محیطی وشناخت انواع آن وهمجنین محاسبه هزینه ها ی اضافی تحمیل شده بر سازه جهت نگهداری بام سبز می باشد. برای دستیابی به این اهداف می بایست سرمایه گذاران ومجریان طرح را تشویق وترغیب نمود تا آن ها بتوانند با خیالی آسوده در جهت مرتفع نمودن چالش های موجودورسیدن به نقطه مطلوب تلاش نمایند

توسعه بام سبز، سیستم های اجرائی، چالش ها، ضوابط ملی