گردشگری و نقش آن در توسعه روستایی: موانع و راهکارها مورد: روستای قلعه نوخرقان- شهرستان شاهرود

امروزه توسعه روستایی یکی از مهم ترین دغدغه های نظریهپردازان، برنامه ریزان و مجریان حکومتی می باشد. راهکارها واستراتژی های متعددی برای دستیابی به این امر پیشنهاد و اجرا شده که از میان آن ها، راهکاری که اخیراً در اغلب کشورها به ویژه کشورهای جهان سوم مورد توجه قرار گرفته و نتایج مثبتی هم به همراه داشته است، توسعه گردشگری در نواحی روستایی که دارای پتانسیل ها ی لازم برای این امرهستند، می باشد. صنعت گردشگری ایجاد اشتغال و درآمد، متنوع سازی اقتصاد، مشارکت اجتماعی و استفاده از منابع محلی را دنبال دارد. مناطق روستایی ایران دارای امکانات بالقوه در زمینه گردشگری می باشند که متاسفانه آنطور که باید و شاید از این سرمایه ی پنهان در زمینه توسعه روستایی استفاده نمی شود. یکی از این نواحی، روستای قلعه نوخرقان شهرستان شاهرود می باشد. در این مقاله که با روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است برآنیم به بررسی نقاط قوت و ضعف و بیان راهکارهای گردشگری در این روستا بپردازیم.پس از انجام مطالعات، چنین نتیجه گیری می شود که با توجه به آثار تاریخی متعدد و باشهرت جهانی چون آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی در این روستا، اطلاع رسانی بسیار اندک مسئولین باعث ناشناخته ماندن این مکان شده است؛ طوری که حتی برای بسیاری از شهرهای مجاور نیز ناشناخته می باشد. عدم وجود اقامتگاه جهت استراحت گردشگران باعث شده که گردشگری در این منطقه به بازدیدهای چند ساعته محدود شود. با ایجاد زیرساخت های مناسب به خصوص زیرساخت های اقامتیبهمراه خدمات پذیرایی، ایجاد نمایشگاه صنایع دستی به منظور اشتغال زایی، ثبت دیگر آثار تاریخی این روستا در آثار میراث فرهنگی، انجام تبلیغات و بازاریابی گسترده و فرهنگ سازی در بین اهالی این روستا می توان به آن سطح مطلوب از گردشگری روستایی و به دنبال آن توسعه روستایی دست یافت.