زینب نژادحسینیان - دانشجوی دکتری روان شناسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران.
سعید بختیارپور - استادیار گروه روان شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
فیروزه زنگنه مطلق - استادیار گروه روان شناسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران.

مقدمه و هدف: باروری می تواند برای زنان آسیب های روان شناختی مختلفی همانند اضطراب ایجاد نماید. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس تاب آوری روانی و صمیمیت با همسر با میانجی گری اضطراب بارداری در زنان باردار صورت پذیرفت.روش کار: روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و مطب متخصصین زنان شهر اهواز در شش ماهه دوم سال ۱۳۹۸ بود. نمونه آماری شامل ۴۰۰ زن باردار بود که با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (وار و شربوم، ۱۹۹۲) (QLQ)، پرسشنامه اضطراب بارداری (وندنبرگ، ۱۹۹۰) (PAQ)، پرسشنامه پنج عاملی ذهن آگاهی (بایر و همکاران، ۲۰۰۸) (FFMQ) بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و آزمون بوت استراپ صورت گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد ذهن آگاهی و اضطراب بارداری با کیفیت زندگی دارای رابطه معنادار است (۰۱/۰>p). همچنین ذهن آگاهی و اضطراب بارداری بر کیفیت زندگی دارای اثر مستقیم معنادار است (۰۱/۰>p). علاوه بر این نتایج بوت استراپ نشان داد که اضطراب بارداری در رابطه ذهن آگاهی با کیفیت زندگی زنان باردار دارای نقش میانجی گری معنادار است (۰۱/۰>p). در نهایت مدل از برازش مناسبی برخوردار بود.نتیجه گیری: با توجه به نقش میانجی معنادار اضطراب بارداری لازم است که درمانگران بالینی با بکارگیری روش های درمانی روان شناختی کارآمد، اضطراب بارداری زنان باردار را کاهش دهند.

اضطراب بارداری, ذهن آگاهی, کیفیت زندگی, زنان باردار