تقسیمات سرزمینی در پیوند با حکمرانی خاندانی در ایران اوایل دوره قاجاریه (۱۲۶۴ق/۱۲۱۰ ق)
عنوان مقاله: تقسیمات سرزمینی در پیوند با حکمرانی خاندانی در ایران اوایل دوره قاجاریه (۱۲۶۴ق/۱۲۱۰ ق)
شناسه ملی مقاله: JR_IRHJ-15-2_002
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_IRHJ-15-2_002
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرشید نوروزی - دانشجوی دکتری، گروه تاریخ، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
هوشنگ خسروبیگی - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
نظام علی دهنوی - استادیار گروه تاریخ، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
خلاصه مقاله:
فرشید نوروزی - دانشجوی دکتری، گروه تاریخ، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
هوشنگ خسروبیگی - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
نظام علی دهنوی - استادیار گروه تاریخ، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
قاجارها برای حفظ و اداره قلمرو ممالک محروسه ایران در اوایل حکومتشان، در کنار استفاده از قدرت شمشیر، از تدابیر و سیاستهای دیگری نیز بهره بردند. سنت حکمرانی خاندانی یا همان بهکارگیری اعضای خاندان شاهی بهعنوان حکمران ایالات و ولایات یکی از این تدابیر بود که پیش از این نیز در برخی از خاندان های حکومتگر همچون سلجوقیان و صفویان به کار گرفته شده بود. یافتههای پژوهش نشان میدهد که آقا محمدخان، بهعنوان موسس سلسله قاجاریه، سنت حکمرانی خاندانی را احیا کرد و دو تن از جانشینان بلافصل وی، فتحعلی شاه و محمد شاه، با محدود کردن استفاده از اعضای خاندان سلطنتی به فرزندان و نوادگان پادشاه در امر حکمرانی نوعی نوآوری در این سنت ایجاد کردند.
کلمات کلیدی: قاجاریه, شاهزادگان, دیوان سالاران, تقسیمات سرزمینی, حکمرانی خاندانی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1609996/