اثر شیوه کاشت مستقیم و نشایی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف پیاز در شرایط روزکوتاه
محل انتشار: فصلنامه اکو فیزیولوژی گیاهی، دوره: 8، شماره: 27
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 113
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPEC-8-27_019
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1401
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثر شیوه کاشت مستقیم و نشایی بر عملکرد و اجزای عملکرد ۷ رقم پیاز، آزمایشی در سال ۱۳۹۰ به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب اجرا شد. فاکتور اول شامل شیوه کاشت در دو سطح مستقیم و نشایی و فاکتور دوم شامل رقم در هفت سطح ۶۰۲، ۶۱۱، مارس، مگا، پریماورا، استراتوس و ارلی وایت بود. خزانه گیری جهت تولید نشاء در نیمه شهریور انجام و نشاءها در نیمه دوم آبان به زمین اصلی منتقل شدند. کشت مستقیم بذر در اول آبان صورت گرفت. در کشت مستقیم ۵۰ روز پس از کشت بذر اقدام به تنک نشاءها شد و فواصل بوته ها ۱۰ سانتی متر تنظیم شد. نتایج نشان داد درصد بولتینگ، ارتفاع بوته و شاخص شکل سوخ در پیازهای نشایی بیشتر از پیازهای کشت مستقیم بود. در مورد صفات روز تا سوخ دهی و روز تا برداشت نیز پیازهای نشایی در کلاس پایین تری نسبت به کشت مستقیم قرار داشتند یعنی زودرس تر بودند. عملکرد سوخ در همه ارقام در سیستم کشت نشایی بیشتر از کشت مستقیم بذر بود ولی این اختلاف فقط در ارقام ۶۰۲، مگا و استراتوس معنی دار بود. در بین ارقام مورد بررسی، ارقام ۶۱۱ و پریماورا زودرس تر از بقیه بودند. کمترین عملکرد سوخ در ارقام ۶۱۱ و مارس مشاهده شد و بقیه ارقام اختلاف معنی داری با هم نداشتند. به طور کلی کشت نشایی پیاز در شرایط این آزمایش، موجب افزایش عملکرد و نیز زودرسی محصول گردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حامد حسن زاده خانکهدانی
کارشناس ارشد باغبانی ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب، میناب، ایران
محسن خدادادی
استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، کرج، ایران
عبدالحسین ابوطالبی
گروه باغبانی، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم، ایران