ارزیابی عملکرد برگ، خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی چای سبز (Camellia sinensis L.) در پاسخ به رژیم های مختلف آبیاری و محلول پاشی نانوکلات مس و روی

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر کاربرد نانوکودهای مس و روی و کمبود آب آبیاری بر خصوصیات مختلف مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بوته چای و در شرایط باغی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال ۱۳۹۸ در باغات تحقیقاتی منتخب چای شهرستان رودسر زیر نظر گروه زراعت دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل سه سطح تنش کمبود آب بر اساس آبیاری، IR۱: ۱۵ (شاهد)، IR۲: ۳۰ (تنش متوسط) و IR۳: ۴۵ (تنش شدید) درصد ظرفیت زراعی و چهار سطح محلول پاشی شامل؛ FA۱: آب مقطر (شاهد)، FA۲: نانو کلات مس (۵/۰ میلی گرم در یک لیتر آب مقطر)، FA۳: نانو کلات روی (۵/۲ میلی گرم در یک لیتر آب مقطر) و FA۴: نانو کلات مس+نانو کلات روی بودند. نتایج این تحقیق نشان داد برهمکنش رژیم های آبیاری و محلول پاشی بر عملکرد برگ سبز، سرعت فتوسنتز، غلظت پرولین، فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز معنی دار بود. در شرایط تنش متوسط، بهینه عملکرد برگ سبز و سرعت فتوسنتز گیاه از تیمار محلول پاشی توام نانو کودهای مس و روی به دست آمد. به طورکلی، می توان نتیجه گرفت کاربرد محلول پاشی توام مس و روی، محلول پاشی مس و محلول پاشی روی به ترتیب موجب افزایش عملکرد برگ سبز چای شد که نشان دهنده توانایی عناصر ریزمغذی مس و روی در افزایش عملکرد برگ سبز، سرعت فتوسنتر، رنگدانه های فتوسنتزی، غلظت کربوهیدرات محلول و پروتئین و همچنین افزایش فعالیت آنتی اکسیدان ها در شرایط تنش بوده و در بروز مقاومت در بوته چای و کاهش خسارات ناشی از کم آبی در باغات چای بسیار موثر است.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، تغذیه ، تنش ، فتوسنتز ، کم آبی