بررسی مفهوم کیفیت زندگی(با توجه به شاخص های ذهنی و عینی) و نیازهای انسانی در محیطمسکونی با رویکرد پایدار

توسعه ای پایدار تلقی می گردد که در ابعاد مختلف بتواند ساز و کارهای مناسب را بگونه ای فراهم آورد تا اینکه همساز با تحولات درنیازهای انسانی و در نسبت با زمان، خواست های مردم را در ارتباط با توانایی های محیطی جهت افزایش "کیفیت زندگی" برنامه ریزیو مدیریت نماید، حال کیفیت ذهنی زندگی شهری از ویژگی های عینی محیط شهری ناشی می شود. اگرچه برنامه ریزان و طراحانشهری، معماران و جامعه شناسان معمولا به یکی از ارزیابی ها و شاخص های عینی یا ذهنی تکیه می کنند و در نتیجه تنها بخشی ازواقعیت چندوجهی سکونت در شهر و محلات شهری را مورد توجه قرار میدهند. درک و احساسات ذهنی که یک شهرنشین ازمحیط اطرافش به دست می آورد، معمولا بیشتر از صرفا جمع اجزای تشکیل دهنده مجزا و عینی آن است. بنابراین یک ارزیابییکپارچه برای تلفیق ابعاد عینی و ذهنی به منظور ارزیابی سطح کیفیت زندگی مورد نیاز است. از این رو هدف تحقیق حاضر بررسیسطح کیفیت زندگی شهری با روش ارزیابی شاخص های عینی -ذهنی براساس میزان رضایتمندی از تحقق نیازها، شناخت رویکردهایمختلف به این اندیشه در هر دوره زمانی و تعریف جامع تری از توسعه پایدار مبتنی بر مفهوم نیازهای انسانی ارائه نموده است. روشتحقیق در این مقاله مشاهده پژوهش های اسنادی در قالب کتب، مطالب و مقالات منتشر شده می باشد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، شاخص ذهنی ، شاخص عینی ، توسعه پایدار