تحلیل تولیدات کارگاه های شاخص سفال امروز مازندران از منظر هویت بومی

هنر اقوام مختلف به ­خصوص در زمینه تولید صنایع ­دستی، همواره یکی از اصلی ­ترین عوامل شکل ­گیری فرهنگ در یک قوم محسوب می ­شود و سرامیک ­ها به عنوان زیر مجموعه ­ای از صنایع­ دستی، نشان­دهنده فرهنگ مردم یک منطقه­ اند. منطقه مازندران که به واسطه شاخصه­ های محیطی ­اش شناخته می­ شود، دارای گستره فرهنگی غنی ­ای است که از دیرباز سفال گری در آن شکل گرفته، اما به نظر می ­رسد علی­ رغم وجود کارگاه­ های متعدد سفال ­گری در منطقه، تولیدات سفال با ویژگی­ های هویتی مازندران تناسبی ندارند؛ همین موضوع ضرورت آسیب­ شناسی و بررسی شرایط کارگاه­ های مربوطه را سبب ساخته است. هدف از انجام این پژوهش بازشناسی تولیدات کارگاهی سفال امروز مازندران از منظر هویت بومی با رویکرد آسیب ­شناسی این آثار بوده است. پژوهش مذکور از زیرمجموعه پژوهش ­های کاربردی بوده است و از جنبه ماهیت و روش جزء تحقیقات توصیفی و تحلیلی قرار دارد. شیوه گردآوری اطلاعات این تحقیق شامل مطالعات کتابخانه­ ای (منابع مکتوب و اینترنتی) و تحقیق میدانی شامل مشاهده و مصاحبه با کارگاه ­ها و نواحی تولید در منطقه مورد پژوهش است. پس از آشنایی با هویت، فرهنگ، قومیت و اکولوژی مازندران و شناخت ویژگی­ های طبیعی این منطقه و در نهایت بررسی آثار تولید شده در کارگاه ­های شاخص این استان، مشخص شد روند تولید سرامیک با آسیب­ هایی مواجه هست که از آن جمله می­ توان به افزایش سفال­ گران غیر بومی، کمرنگ شدن نقش سفال گران سنتی، افزایش تولیداتی با هویت غیربومی و تغییر ذائقه خریداران سفال اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

سفال ، مازندران ، هویت بومی ، تولیدات کارگاهی