اثر نوع فرمولاسیون و سطوح مختلف پروتئین خوراک بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی
عنوان مقاله: اثر نوع فرمولاسیون و سطوح مختلف پروتئین خوراک بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی
شناسه ملی مقاله: JR_ARGU-3-4_003
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_ARGU-3-4_003
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
رضا صلاحی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبدکاووس
شهریار مقصودلو - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبدکاووس
یوسف مصطفی لو - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبدکاووس
محمدحسین شهیر - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
جواد بیات کوهسار - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبدکاووس
خلاصه مقاله:
رضا صلاحی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبدکاووس
شهریار مقصودلو - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبدکاووس
یوسف مصطفی لو - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبدکاووس
محمدحسین شهیر - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
جواد بیات کوهسار - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبدکاووس
اثر نوع فرمولاسیون جیره (جیره دارای ذرت و کنجاله سویا یا جیره شاهد، جیره دارای گندم، جو و محصولات جانبی کشاورزی متعادل شده برای اسیدآمینههای گوگرددار، لیزین و ترئونین کل و جیرهای مشابه جیره دوم با اسید آمینه های قابل هضم متعادل) و سطوح مختلف پروتئین جیره (مقدار توصیه شده توسط شرکت کاب، ۱۰ و ۲۰ درصد کمتر از آن) بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه گوشتی در یک آزمایش فاکتوریل ۳×۳ با ۴ تکرار و ۳۶۰ قطعه جوجه گوشتی بررسی شد. اثر نوع فرمولاسیون بر مصرف خوراک و وزن بدن معنی دار بود (۰۵/۰>P). مصرف خوراک و وزن بدن جوجه های مربوط به جیره با اسید آمینه کل متعادل کمتر از جیره شاهد (به ترتیب ۴۲۷۲ در مقابل ۴۴۴۵ گرم و ۲۱۵۶ در مقابل ۲۲۵۴ گرم) بود. اثر سطح پروتئین خام بر وزن بدن و ضریب تبدیل معنی دار بود (۰۵/۰>P). با کاهش سطح پروتئین جیره، وزن بدن از ۲۳۵۷ گرم به ۲۰۲۵ گرم کاهش و ضریب تبدیل از ۹/۱ به ۲/۲ افزایش یافت. درصد لاشه قابل مصرف و درصد سینه حاصل از جیره شاهد (به ترتیب ۷۶ و ۲۶ درصد) از دو نوع فرمولاسیون دیگر بالاتر بود (۰۵/۰>P). درصد ران، چربی محوطه شکمی و جیبلت حاصل از سطح پروتئین توصیه شده ( به ترتیب ۶/۲۰، ۱/۲ و ۸/۳)، از بقیه سطوح کمتر بود (۰۵/۰>P). بطورکلی، از نظر عملکرد استفاده از جیره مبتنی بر محصولات جانبی کشاورزی متعادل شده برای اسیدهای آمینه قابل هضم قابل توصیه بوده ولی کاهش سطح پروتئین جیره می تواند باعث کاهش عملکرد شود.
کلمات کلیدی: اسیدآمینه قابل هضم, اسیدآمینه کل, سطوح پروتئین, فرمولاسیون خوراک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1607422/