ارائه یک روش نوین در مدل سازی شبکه های حسگر در محیط های سه بعدی و پوشش دهی بهینه شبکه با استفاده از الگوریتم ژنتیک

یک شبکه حسگر بی سیم متشکل از تعداد زیادی گره های حسگری است که در یک محیط به طور گسترده پخش شده و به جمع آوری اطلاعات از محیط می پردازند. کارهای موجود در زمینه تشخیص و پوشش حفره اساسا بر روی محیط های دو بعدی و یا محیط های سه بعدی با دید دو بعدی انجام شده است که در عمل در هنگام پیاده سازی های واقعی، به علت وجود پستی و بلندی های محیط عملا تشخیص حفره را دچار مشکل می کند. بناراین نیاز به یک سازوکار واقعی برای نمونه کردن واقعی یک شبکه حسگر در محیط های واقعی احساس می شود. در این مقاله با استفاده از قواعد و توپولوژی های تعریف شده در زمینه GIS یک مدل جدید برای نمایش شبکه های حسگر ایجاد می شود. در این رویکرد محیط عملیاتی موردنظر از لحاظ ویژگی های جغرافیایی، با استفاده از توپولوژی ذکر شده مدل خواهد شد. همچنین از الگوریتم ژنتیک جهت حرکت بهینه حسگرها جهت بهبود پوشش دهی استفاده خواهد شد.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، داده کاوی مکانی ، مدل داده ای کمان - نقطه توپولوژی