ربابه سلیمانی - Assistant Professor, Kavosh Cognitive Behavior Sciences and Addiction Research Center AND Department of Psychiatry, School of Medicine, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
زینت السادات میرپور - PhD Student, Department of Counselling, School of Psychology, Tonekabon Branch, Islamic Azad University, Tonekabon, Iran
فرزانه شیخ الاسلامی - Instructor, Department of Nursing, School of Nursing and Midwifery, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
آرزو خیالی - Razi Clinic Research Development Unit, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
الهه رفیعی - Razi Clinic Research Development Unit, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
آرزو غلامی - PhD Student, Department of Counseling, School of Psychology, Ardabil University, Ardabil, Iran
کوثر شفیعی رضوانی نژاد - MSc Student, Department of Psychology, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran

مقدمه: اغلب افرادی که از درد مزمن رنج می برند، در طول زندگی خود در معرض مشکلات عمده جسمی، روانی و اختلال سلامت عمومی قرار دارند. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (Acceptance and commitment therapy یا ACT) بر میزان درد مبتلایان به کمردرد مزمن بود. روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و جامعه آماری آن متشکل از ۱۱۶ نفر از مبتلایان به کمردرد مزمن مراجعه کننده به کلینیک درد بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه درد McGill (McGill Pain Questionnaire یا MPQ) با هدف سنجش درک افراد در ابعاد مختلف (چهار بعد ادراک حسی درد، ادراک عاطفی درد، ادراک ارزیابی درد و دردهای متنوع و گوناگون) بود. ۲۸ نفر از شرکت کنندگان که معیارهای ورود به تحقیق را داشتند، انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه ۱۴ نفره قرار گرفتند. مداخله گروهی ACT طی ۸ جلسه ۱/۵ ساعته برای گروه آزمون اجرا گردید. در نهایت، داده ها با استفاده از آزمون های کمی- کیفی برای متغیرهای توصیفی و آزمون های Mann-Whitney، ۲c، Fisher's exact و Wilcoxon مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (۰/۰۵> P). یافته ها: درصد بالایی از هر دو گروه را زنان با میانگین سنی ۲۵/۱۰ ± ۴۰/۸۰ سال تشکیل دادند. نمره درد و ابعاد مختلف آن قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. نتایج نمره درد در بعد ادراک حسی، ادراک ارزیابی درد و در کل، قبل و پس از مداخله در گروه آزمون (۰/۰۳۹ = P) و نمره کلی بین دو گروه معنی دار بود (۰/۰۳۵ = P)، اما روند تغییرات نمره درد و ابعاد آن قبل، بعد از مداخله و سه ماه پس از آن در گروه آزمون معنی دار نبود. نتیجه گیری: به نظر می رسد روش ACT توانسته است بر ادراک حسی، ارزیابی درد و نمره کل درد موثر باشد و شاید نشان دهنده افق های تازه ای در درمان های بالینی است و بتوان از آن به عنوان یک روش مداخله ای موثر سود جست.

Group psychotherapy, Acceptance and commitment therapy, Chronic pain, Low back pain, گروه درمانی, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, درد مزمن, کمردرد, روان درمانی گروهی