اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر انعطاف پذیری شناختی، تاب آوری و اضطراب مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری برونی شده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر انعطافپذیری شناختی، تابآوری و اضطراب مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری برونیشده انجام شد. روش پژوهش شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری برونیشده شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بود که تعداد ۳۰ نفر از آنها به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش در طی دو ماه  و ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقهای مداخله تحلیل رفتار متقابل (ویدوزن، ۲۰۱۴) را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. اطلاعات جمعآوری شده از طریق پرسشنامه انعطافپذیری شناختی دنیس و وندروال، پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه اضطراب آشکار و پنهان اشپیلبرگر، با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد سنجش قرار گرفت. یافتههای پژوهش نشان داد مداخله تحلیل رفتار متقابل از یکسو منجر به بهبود انعطافپذیری شناختی و تابآوری و کاهش اضطراب آشکار از سوی دیگر شد. ولی این مداخله بر کاهش اضطراب پنهان مادران تاثیر معنادار نداشت. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش میتوان بیان کرد که توجه به مشکلات روانشناختی مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری برونیشده امری ضروری است و مداخله تحلیل رفتار متقابل میتواند به عنوان مداخلهای موثر در بهبود مشکلات مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری برونیشده به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

Transactional Analysis ، Cognitive Flexibility ، Resilience ، Anxiety ، Externalized Behavioral Problems ، کلید واژه: تحلیل رفتار متقابل ، انعطاف پذیری شناختی ، تاب آوری ، اضطراب ، مشکلات رفتاری برونی شده